Quo ſsignificatu manifeſstum eſst, nullam attritionem, contritionem, aliquando fieri poſs ſse. Contra Scotum in. 4. d. 14. q. 2. & Caietanum. q. de contritione, aſs ſserentes, contritionem acquiſitã acquisitam informẽ informem , quæ ab aliis theologis apeliatur attritio, contritionẽ contritionem fieri poſs ſse formatam. Exiſstimat verò Caietanus, hãc hanc eſs ſse opinionem. D. Tho. 3. p. q. 89. art. 1. ad. 2. Vbi aſs ſserit, quòd primus pœnitentis actus habet ſse. vt vltima diſspoſsitio ad gratiam conſsequendam, ſscilicet, contritio. Alij verò ſequẽ tes sequentes actus pœnitentiæ, procedunt iam ex gratia & virtutibus.