Iam verò ad argumenta prioris opinionis, quæ nitebatur oſstendere, baptiſsmum niſsi cõ trito contrito adminiſstretur, prodeſs ſse nihil, dupliciter reſspondetur. Prius, quód ſsi loquamur de actu charitatis, ſsemper requiritur ad iuſstificationem: ſscluſsis tamen ſsacramentis, ſsicut & contritio. Sacramentum autũ autum in non ponente obicẽ obicem , eundem effectum habet, quẽ quem haberet charitas & contritio ſsine ſsacramento. Vnde ſsicut paruulus, per ſsolam habitualem charitatem & gratiã gratiam iuſstificatur, eo quòd nõ non ponit obicem ſsacramento ad remiſsionem peccati originalis, ita & adultus quia non ponit obicẽ obicem ad remiſssionem peccati moralis cum eſst attritus, per infuſionẽ infusionem charitatis habitualis iuſstificatur. Poſsterius reſsponderi quoque poteſst, omnia illa teſstimonia de charitate habituali eſs ſse intelligenda. Aliàs qui dormiret, quoniã quoniam non diligit, maneret in morte. Sed prior ſsolutio præ ſstabilior eſst. Argumẽta Argumenta verò opinionis alterius, poſst ea quę diſs ſserimus, faciliora ſsunt, quàm vt ſsoluere debeamus.