Ad ſsecundum, fateor eam eſs ſse cauſsam, vnde vel maximè liqueat pœnitentiæ peculiare præceptum. Sed vt obiectionem repellamus aduertendum eſst, medium ad ſsalutem neceſs ſsarium, eſs ſse in duplici differentia. Alterum, quod non eſst actus virtutis, ſsed vel pœnitentia vel habitus, quos Deus in nobis ſsine nobis operatur, vel etiam gratia & auxiliũ auxilium Dei, quod non noſstrum, ſsed diuinum opus eſst: & de huiuſsmodi mediis, legis pręcepta nõ non ſsunt. Alterũ Alterum mediũ medium actus virtutis eſst, atque in nr̃a nostra poſitũ ositum poteſstate: vt credere in Chriſtũ Christum , confiteri fidem, ſsuſscipere baptiſmũ baptismum , diligere deũ deum . Et de huiuſsmodi, præcepta legiſslatoris ſsunt. Quæ quoniam non de fine, ſsed de mediis feruntur ad finem legis neceſs ſsariis, rectè colligimus, in omni lege ſsiue naturali ſsiue ſscripta, tum humana, tum diuina, ea media virtutis, quæ nullo modo ſsunt ad finem legis neceſs ſsaria, in conſsilio eſs ſse: quæ verò omnino neceſs | ſsaria, ea eſs ſse in præcepro. Vnde patet quid ad tertium argumentum reſspondendum ſsit.