Nam quinti argumenti concedo primùm
con
ſsequens,
ſsi nihil aliud ibi
ſsignificetur,
quã
quam
non e
ſs
ſse peccatum pœnitentiam differre:
ſsic
|
enim interim
ſsolemus appellare
licitũ
licitum
, quod
peccatum non e
ſst. Sed cùm rur
ſsum colligis:
ergo velle differre licitum e
ſst: nego
cõ
ſequẽ
tiam
consequentiam
: nam talis volitio non habet
bonũ
bonum
obiectum, vt ante diximus,
nõ
non
enim ij
ſsumus, qui
admittamus, aliquem
actũ
actum
e
ſs
ſse
licitũ
licitum
, qui meritorius e
ſs
ſse nequeat: imò ne bonus quidem
mortaliter: quod nonnulli libera fronte concedunt. Ergo, cùm tandem obiicis. Quod licet facere, licet velle, bene dicis,
ſsi, quod dicis, attendis. At pœnitentiam differre,
nõ
non
e
ſst
facere,
ſsed, non facere: non
autẽ
autem
ſstatim licet,
velle non facere, quæ non facere licitum e
ſst,
id e
ſst, quę
ſsi non feceris, non peccas verbi gratia, non leuare fe
ſstucam, illicitum non e
ſst: at
velle non leuare,
ſsi nullum finem hone
ſstum
apponas, ocio
ſsum, ac proinde illicitum e
ſst.
Itẽ
Item
, non facere
bonũ
bonum
,
interdũ
interdum
licet, videlicet,
cùm
nõ
non
teneor: at, velle non facere, quod retrò
etiã
etiam
diximꝰ
diximus
) nulla
ratiõe
ratione
hone
ſstari pote
ſst.