PRIMA pars in principio tractat de dictionum significatione, atque explicat & distinguit præscriptionem ab exceptione. Quid item verbum hoc, præscribo, significet.
§. Primus, ideḿidemque vnicus agit de definitione Iurisconsulti, dédeque definitione præscriptionis: de vsucapionis, & præscriptionis discrimine: ac deinde iustitiam vsucapionis explicat.
SECVNDA pars, de possessione in genere, & de ea, quæ ad præscriptionem est necessaria.
§. Primus eandem prosequitur materiam, & de probatione possessionis, præsertim an olim possessor, hodie præsumatur possessor, & de possessione facta.
§. Secundus agit de possessione & præscriptione aduersus ecclesiam necessaria: item quæ præscriptio sit aduersus fiscum, ac principem secularem sufficiens.
§. Tertius de Iurisdictionis præscriptione, atatque item quid immemorialis à centenaria differat, &
quo pacto vtravtraque probetur.
§. Quartus latè inquirit & examinat, quo pacto possint domini & nobiles, habentes vasallos, adquirere præscriptione annuas præstationes, aliáaliaque onera à subditis exigenda.
§. Quintus breuiter expendit titulum præscriptionibus necessarium.
§. Sextus explicat bonæ fidei significationem, tam in tractatu de præscriptionibus, quàm in materia de contractibus bonæ fidei.
§. Septimus continet quid dicendum sit de bonæ fidei possessore in hoc tractatu, & de dubitante,
an res sit sua, an aliena: item de errante Iuris quidem errore.
§. Octauus tradit, an mala fides absabsque titulo contingere valeat, & an bona fides in dubio præsumenda sit. Quid item de immemoriali præscriptione, an possit procedere cum mala fide, & an mala fides respectu vnius impediat præscriptionem respectu alterius.
§. Nonus tractat, an mala fides successoribus noceat, & an missus in possessionem ex causa noxali
præscribat cum scientia rei alienæ.
§. Decimus, qualiter ius patronatus ecclesiasticum præscriptione acquiri possit, & de beneficij
ecclesiastici titulo: vbi item explicatur ius Regum Hispaniarum, quo ad præsentationem episcoporum.
§. Vndecimus, de legibus secularibus præscriptionem cum mala fide probantibus, & inibi regiæ
constitutiones examinantur.
§. Duodecimus, de interruptione præscriptionum agit, præsertim de ea, quæ ob malam fidem
procedit.
TERTIA Relectionis pars initio expendit rursus iustitiam vsucapionis & præscriptionis, & an
per eam acquiratur dominium directum.
§. Primus tradit effectus, qui procedunt ab ea controuersia, qua tractatur, an per præscriptionem
acquiratur dominium directum, imò eos, qui deducuntur à dominio directo, quod manet post præscriptionem penes priorem dominum.
§. Secundus, an præscriptio iuxta leges humanas perfecta & finita reddat quem tutum in animæ
iudicio.
§. Tertius de restitutione in integrum aduersus perfectam præscriptionem concedenda maioribus ex causa iustæ ignorantiæ.
