Ex Cap. Raynaldus.

SVMMARIVM.

  • 1 Qualiter accipiantur huius cap. verba illa, Hoc modo.
  • 2 Conditio hæc, si sine liberis decesserit, non excludit fœminas.
  • 3 Ecclesia substituta sub præmissa conditione, an præferatur fœminis.
  • 4 Prohibitio alienationis facta ab arbitris, non impedit translationem dominij.
  • 5 Prohibitus simpliciter alienare aliquam rem, non prohibetur eam rem vel legare, vel extraneo hæredi relinquere.
  • 6 Prohibitio alienationis extra familiam, impedit extranei hæredis institutionem.
  • 7 Prohibitus alienare aliquam rem, etiam in hæredem extraneum, non potest eam extraneo etiāetiam hæredi relinquere.
  • 8 Alienationis prohibitio extra familiam, minimè excludit legitimum successorem, etiamsi is non sit de familia.
  • 9 Prohibens rem alienari extra familiam, addens, Volo eandẽeandem rem in familia remanere, excludit successorem legitimum, qui non sit de familia.
  • 10 Successor legitimus non potest consequi, rem alienari prohibitam, si ipse sit ex illis, in quos prohibita fuit alienatio.
  • 11 Verba prohibitionis vniuersalia, etiam successorẽsuccessorem legitimum repellunt.
  • 12 Successor legitimus admittitur ad rem alienari prohibitam, etiamsi non sit de familia, nec instituatur hæres, modò alius scriptus hæres non fuerit.
  • 13 Masculi ex fœminis descendentes, an veniant appellatione generationis, posteritatis, sobolis, aut progeniei.
CAPVT, RAINALDVS.
PRIMVM hîc considerandũconsiderandum est, Rainaldum institutum fuisse à Pepone patre hæredem purè, ac demum rogatum fuisse, hæreditatẽhæreditatem restituere sub illa cōditioneconditione, si sine liberis masculis decesserit. Nec refert quòd hîc scriptum sit, Rainaldum institutum hæredem hoc modo, nam id est
1
referendum ad ipsius institutionis & testamenti seriem, non ad modum aliquem institutioni adiectum, quasi dixerit conditor huius Canonis, Rainaldum hæredem hoc pacto hac serie institutum fuisse. sicuti gloss. sensit, & Barba. hîc folio 21. col. 3. explicat, vel expone hoc modo, id est, hac conditione. gloss. hîc, ex qua adnotauit Lanfranc. 2. columna. modum quandoque conditionem significare, si sequentia verba conditionem præ se ferant, ac rursus conditionem pro modo assumi, si ex sequentibus verbis id appareat, quod ipse non negauerim. tamen ad huius textus intellectum nihil id conducit, cùm possit hic Canon intelligi, vt priùs dixi, vel institutionem dicere possumus factam adiecto modo, fideicommissum autem sub conditione.
Colligo
2
deinde ex hoc text. verba illa: Si sine liberis decesserit, non excludere fœminas, nisi expressim à testatore ita concepta fuerit conditio, si sine liberis masculis decesserit. tex. insignis in l. cùm acutissimi. C. de fideicom. vbi Docto. Cardi. & Ancha. hîc, & id passim receptum est. Sed si esset statutum in ea prouincia, fœminas excludi à successione extantibus masculis, alium intellectum haberet testatoris conditio, siquidem esset de masculis, non de fœminis intelligenda. ex mente Barto. & aliorum. 2. colum. in l. hęredes mei. §. cùm ita. ff. | ad Trebellia. Feli. in c. Ius generale. 1. distinct. col. 3. Alcia. lib. 1. de verb. signif. col. 10. Soc. Iunior cons. 1. num. 113. vol. 1. & alij autores, quorum ipse memini in c. Raynutius. §. 2. nu. 2. explicat Tiraq. in l. si vnquam. C. de reuocan. donat. ver. susceperit. nume. 112. & sequentibus. atque numero 86. & 102. idem sanè respondendum erit, quando testator vniuersalem hæredem filium masculum instituerit, & fœmināfœminam in re certa, ac demum filio substituerit, præmissa apposita conditione alterum filium masculũmasculum, aut agnatum quendam. Ex hoc enim coniectura sumi potest, velle testatorẽtestatorem illa bona ad masculos, fœminis exclusis, pertinere, conseruandæ familiæ gratia. Fulg. & Pau. in l. 1. C. de condi. inser. Socy. consilio 6. vol. 3. Deci. cons. 15. & consilio 370. latiùs Socyn. in l. cùm auus. ff. de condi. & demonstra. numero 80. qui alios ad hanc conclusionem allegant, à quibus non oportet discedere, autore Curtio Iuniore, consilio 35. colum. 2. Ex quo ipse infero, non substitutis agnatis, etiam filiam testatoris substitutam fratri, si sine liberis decesserit, excludi à nepote testantis filia instituti. Et quamuis id possit disputari, hæc tamen decisio æquior est, verior, atque colligitur ex his, quæ pręfati Doctores tradunt, & in specie Deci. dicto consil. 370. colum. pen. & Paris. cons. 89. col. penult. lib. 2. licet contrarium responderit Curti. dicto consilio 35.
Imò dicta conditio, si sine liberis decesserit, quāuisquamuis stante dicto statuto ita intelligenda sit, vt masculi fœminis præferantur, tamen si institutus decesserit absque liberis masculis, filia superstite, excluditur substitutus: nec eo casu oberit filię municipalis constitutio, vt explicat Carol. Moli. in Alex. consilio 15. lib. 4. ex mente Docto. aduersus Andre. Alci. in d. colu. 10. & in reg. 3. præsump. 32. numer. 4. Sic etiam si testator esset extraneus, nequaquam essent mares fœminis eiusdem gradus præferendi ex ratione statuti, secundum Alexan. in d. cons. 15. & ibi Carol. Molinę.
Item, quando in hisce
3
dubitationibus explicandis tutissimum est, ipsam testatorum voluntatem aucupari, ex ea præsumpta deducitur, piam causam substitutam filio masculo, si sine liberis decesserit, excludere filias ipsius instituti, neptes testatoris. Anto. consilio 25. Curti. Iunior dict. consil. 35. colum. pen. mihi sanè non placet hæc vltimarum voluntatum interpretatio: opinor enim ex paterna dilectione, potiùs testantem diligere neptes, quàm piam causam: nec vrget ratio aliqua vt substituta Ecclesia, aut substitutis pauperib. alicui mortuo absque filijs, de solis masculis, ac non itidem de fœminis eam conditionem intelligendāintelligendam esse. Vnde accedo libenter Socy. consilio 23. vol. 1. versic. decimo octauo. & eius filio Socy. in d. l. cùm auus. numero 42. & Parisio cons. 86. colu. pen. lib. 2. quos habeo huius opinionis autores aduersus Curti. cuius sententia procederet forsan, si testator filias habens, eas ab vniuersali hæreditate exclusisset, & Ecclesiam, vel pauperes substituisset. Sed & illud hac in re notandum est, conditionem hanc, si Titius sine liberis decesserit, omninò deficere Titio decedente liberis relictis, tametsi ipsi liberi postea mortem obierint, nullis relictis liberis. Non enim censetur repetita hæc conditio in liberis instituti: quemadmodum eleganter asserit Oldra. consilio 21. & consilio 141. ex l. si quis hęredem. vbi Iaso. idem notat. C. de insti. & substit. l. cùm vxori. C. quando dies leg. ced. l. ex facto. §. si quis autem. ff. ad Trebellia. vbi Paul. columna vlti. & Ripa colum. 1. idem Ripa in l. Centurio. numero 168. ff. de vulgari. & ibi Galiaul. colu. 93. latissimè omnium Andr. Tiraq. in l. si vnquam. C. de reuocan. dona. verbo, susceperit. numer. 153. Parisi. consilio 18. libr. 2. Abb. consilio 40. lib. 1. Alexan. consilio 53. numero 11. & consilio 139. lib. 6. num. 3. & ibi Caro. Molin. idem Alexan. consilio 31. lib. 3. vbi idem Carol. aliquot autores allegat. Paul. Castrens. consilio 97. libro 2. Deci. consilio 218. & 287. atque alibi frequentissimè. optim. text. in l. filius familiàs. §. cùm quis. ff. de legat. 1. tradit Socyn. Iunior consilio 111. numero 20. libr. 1. Corne. consilio 146. lib. 2. quo in loco addit, hanc opinionem procedere, nisi ex aliquot coniecturis contrarium à mente testatoris deduci possit. quod Socyn. Iunior etiam explicat consilio 1. numero 70. lib. 1. pulchrè Aymon consilio 98. nume. 1. & sequentibus. Hieronymus Gratus consilio 5. columna 2. libro 2. Parisi. consilio 86. libro secundo, num. 24. & duobus sequentibus responsis.
Glo. in vers. quibusdam bonis. quærit, quænam bona essent hæc, quæ deducta fuerunt in cōpromissumcompromissum. Et id constat ex intentione tex. glo. & Docto. bona isthæc fuisse partem illorũillorum, in quib. Raynaldus fuit hæres institutus: quin vt rectiùs huic capi. aptetur intellectus, præmittendum erit, totam hæreditatem Peponis ex sexaginta quatuor aureis constare: & deinde est fingendum, quæstionem, quæ fuit arbitris commissa, ad triginta duos aureos pertinere.
Glossa in verbo, Neutra pars, probat, prohibitionem alienationis alicuius rei, factam ab arbitro, non impedire translationem
4
dominij, secuta alienatione. idem Innocen. & communiter Doct. hîc Bart. in l. filiusfamiliàs. §. diui. colum. penult. ff. de legat. 1. & ibi Ias. 2. lect. num. 127. Crot. fol. 7. colum. 4. & Ferdinandus Loazes Præsul Illerdensis. nu. 467. Nam licet iudicis prohibitio ita alienationem impediat, vt ea nihilominùs facta, dominiũdominium non transferatur. l. si sciens. ff. de cont. emp. causa prohibitionis expressa. Barto. quem cæteri sequuntur in dicto §. diui. tamen in prohibitione facta ab arbitro, etiam causa expressa, non erit idem, | cùm potestas arbitri dependeat, & oriatur à contractu. l. non distinguemus. §. nunc de officio. ff. de arbitr. In contractu autem non potest prohiberi alienatio ita fortiter, vt si fiat, translatio dominij impediatur regulariter. gloss. communiter recepta in l. ea lege. C. de condi. ob causam. Vnde erit idem in prohibitione, quæ facta fuerit per sententiam arbitri. quod adeò verum est, vt locum sibi vendicet, etiam in arbitris, qui eliguntur autoritate & mandato legis. Ferdinandus Loazes in dicto nu. 467. contra Ioan. Crott. & Ripam nu. 94. in dicto §. diui. Idem erit etiam in casu, quo ex sententia arbitri oritur actio, secundum Ferdin. & RipāRipam, refragante Croto, cuius opinio in his duabus extensionibus refelli poterit ex his, quæ Decius adnotauit consi. 11. col. 3. ac potissimùm ex ratione adducta paulò antè pro communi & principali opinione.
Eadem gloss. asserit, prohibitũprohibitum alienare simpliciter, minimè prohiberi in eadem re hæredem aliquem etiam extraneum instituere, aut eam in testamento, aliáue vltima voluntate legare. notat Barto. in l. peto. §. fratre. ff. de legat. 2. optimus text. in leg. prima. ff. de fundo dota. Bald. in l. ea lege. C. de condictio. ob causicolum. 3. Ange. consilio 57. colum. 3. vbi pulchrè loquitur Alexan. consi. 155. visis. col. 1. vol. 4. Iaso. consili. 69. volu. 4. colum. 5. facit tex. in l. ex hoc edicto. §. alienare. ff. de alien. iudic. mut. caus. fact. Cæterùm hanc sententiam Ange. tribuentes Ioan. Crot. & Frederic. Illerdensis in d. §. diui. in 7. q. Bar. ad examen adducunt, eam penitus improbantes per tex. in d. l. peto. §. fratre. & §. prædium. vbi res prohibita alienari non potest ad hæredem extraneum peruenire. ad idem aduersus Ange. adducunt l. pater filium. §. fundum. ff. de leg. 3. qua probatur, prohibitum in vita alienare aliquam rem, posse eandẽeandem testamento, cui voluerit relinquere. Igitur, si perpetua vel simplex esset prohibitio, nequaquam posset hæredem extraneum eiusdem rei facere, nec alicui extero eam legare. Item, rem adeò perplexam reddunt, vt Bart. aduersus Angelum citent, atq;atque asserant frequenti interpretum consensu damnari Ang. opinionem. Ego verò hac in re distinctiùs procedam, ne confusione quadam singularis & egregia quæstio obruatur.
Prima conclusio. Prohibitus
5
simpliciter alienare aliquam rem, etiam contractus, vel legis prohibitione, minimè prohibetur, hęredẽhęredem extraneum instituere, aut eam rem extero legare. Barto. in d. §. fratre. & alij, quos paulò antè citaui. Hęc enim prohibitio refertur ad alienationem, quæ inter viuos fit, non ad alienationem in vltima voluntate factam. Et dum Ang. Alexan. ac cæteri ita intelligunt eorum sententiam, nullum patiuntur discrimen, nec Bartolo refragantur, nec communi opinione reprobantur.
Secunda conclusio. Prohibitio
6
alienationis, facta fauore familiæ, aliarúmue personarum, impedit in eisdem bonis extraneum hæredem institui. d. l. peto. §. prædium. & §. fratre. tex. etiam in argumentum in dict. l. pater. §. fundum. Bart. in d. §. fratre. & in l. si ita quis ꝓmiseritpromiserit. §. ea lege. ff. de verbo. obligat. cuius opinio communis est. sicuti fatentur Iaso. Crot. & Præsul Illerdensis in d. §. diui. 7. quęst. Bar. & Chassa. consil. 19. col. 2. nec iure potest quisquāquisquam ab hac opinione dissentire, cùm in prædictis locis apud Iuriscons. satis sit expressa. notat Dec. cons. 86.
Tertia conclusio. Prohibitus
7
alienare aliquam rem, etiam hæredem extraneum instituendo, aut eam extraneis legando, minimè potest hæredem extraneum in ea re instituere, aut extero legare, quod ratione probatur. Nam potest testator hæredi in his bonis, quę ei relinquit, libertatem testandi tollere. l. qui filium. in princip. ff. ad Trebellianum. Potuit enim illa bona hæredi non relinquere, ergo poterit eiusdem hæredis potestatem limitare. l. videamus. §. penultim. ff. de in litem iura. hanc igitur conclusionem in specie defendunt Iaso. in 2. lectio. numero 139. Ioan. Crot. & Loazes in 7. quæstio. Bart. in dict. §. diui. & est ferè expressa apud Bar. in d. §. fratre. Tametsi Angel. & Alexan. quos primo loco adduximus, contrarium probauerint, à quibus non est ausus recedere Ias. in d. §. diui. 1. lectio. numero 105. nec Catel. Cott. in memorialibus, dictione, alienatione prohibita. Prima tamen opinio verior ex eo apparet, quòd isthæc prohibitio facta fuerit in vtilitatem successorum ab intestato: quo quidem casu est locus secundæ conclusioni. His verò obstat fortiter text. hic dicens, iudicium arbitrorum non potuisse impedire, ne legatum valeret, & tamen per eos fuit prohibita alienatio fauore liberorum masculorum, qui geniti forent à Raynaldo, vel patruis, ex quo videbatur quidem legatum relictum à Raynaldo auunculis non valere, perpensa secunda conclusione, atque etiam tertia, nisi dixerimus, arbitros præter compromissum sententiam dixisse in prohibitione alienationis, & excessisse potestatis propriæ limites, aut legatum valuisse ex eo, quòd alienatio facta aduersus prohibitionem arbitrorum omninò valeat, licet pœnæ locus sit, quod glossa in principio notauit, vel est intelligenda arbitrorum sententia extantibus Raynaldi liberis masculis, quibus ipse destitutus, & carens, mortem obijt.
Quarta cōclusioconclusio.
8
Prohibitus alienare aliqua bona extra familiam, potest in eisdẽeisdem bonis instituere hæredem eum, qui ei futurus erat legitimus successor ab intestato. glo. secundum Bart. in d. l. peto. §. fratre. cui est similis in lege pater. §. Iulius Agrippa. ff. de leg. 3. quam dixit singu. Ias. in dict. l. si ita quis promiserit. §. ea le|ge. colum. 4. & Aret. in l. ventrem. nu. 6. ff. de acq. hære. tex. secundum Bar. & Paul. in l. cùm pater. §. cùm inter. ff. de leg. 2. quem ad hoc existimat sing. esse Imo. ibi, dicens eam opinionem esse communiter receptam. idem fatentur Ias. 1. lect. num. 102. & 2. lecti. nume. 135. Ferdi. Loazes. num. 155. in d. §. diui. & Alexan. consil. 56. volum. 1. & plerique alij, qui passim hanc quæstionem tractant, quos Andr. Tiraq. congerit lib. 1. de retract. §. 26. nu. 4.
Quæ quidem opinio locum habet, etiamsi testator prohibens illa bona alienari extra familiam, speciatim addiderit, seipsum velle, bona illa penes familiam manere. tex. in d. §. cùm inter. sic etiam omnes approbantes d. gloss. in d. §. Iulius Agrippa. præmissam conclusionem intelligunt, secundum Alexan. in d. consil. 56. col. vltim. Ias. in l. voluntas. colum. 2. C. de fideicom. Alex. cons. 59. vol. 3. quorum opinionem & intellectum defendit Ferdin. Loazes. in d. §. diui. nume. 158. inducens verba Iurisconsulti in d. §. fratre. quæ argumenta à contrario sensu præmissa prohibitione facta extraneum hæredem excludentia, legitimum hæredem admittere videntur, idem Deci. consilio 422. Sed ipse Deci. parum sibi constans cons. 481. consilio vigesimotertio. Socin. in l. qui Romæ. §. cohæredes. ff. de ver. obli. 4. casu. à glos. & communi opinione recedunt eo casu, quo testator non tantùm prohibuit alienationem extra familiam, sed addidit, Et volo prædicta bona penes meam familiam manere: ex quibus sententia communis intelligenda erit, vbi simpliciter vetuit testator alienationem
9
extra familiam. Quibus insigniter adstipulatur ratio illa, quòd facta prohibitione alienationis, adiectis hisce verbis, Quia volo ea bona in familia manere, inducitur à testatore fideicommissum inter eos, qui sunt de familia. tex. in dict. §. fratre. Areti. & Soci. post alios communiter in d. l. qui Romæ. §. cohæredes. Deci. d. consil. 23. Curti. Iunior consilio 22. num. 18. eleganter Ferdi. Loazes in dict. §. diui. numero 532. plures assertiones hac in re diligentissimè distinguens. & ita Bar. verba intelligens in dicto §. cohęredes, quæ ad hunc sensum induci possunt Ergo non poterunt dicta bona exire familiam, etiam ad hæredem legitimum vltimi possessoris intestati.
Nec huic limitationi obstat sensus ille à contrario deductus ex dict. §. fratre. quia dum extraneum successorem excludit, legitimum admittit, qui tamen sit de familia. Vnde non possum non recipere Socin. & Deci. interpretationem: maximè, quia principalis ipsa conclusio glo. in dict. §. Iulius Agrippa. indistinctè à pluribus refellitur, præcipuè à Bald. & Imol. in d. §. fratre. Soci. consil. 43. vol. 3. Deci. consil. 481. Ioan. Crot. in dict. §. diui. fol. 8. Fulgos. in consilio centesimo decimoseptimo. Salycetus in l. ea lege. numero decimo quarto. C. de cond. ob caus. post Petr. à Bella per. à Bal. relatum, quorum sententia mirè conuenit testatoris voluntati, quæ cura, ac diligentia exactissima inquirenda est, non alia sanè ratione, quàm ne quid aduersum eius consensui ex eius dispositione opinemur. Quòd si hæc controuersia libero ac ingenuo iudicio diffinienda est, ego communem assertionem opinor testatoris iudicio refragari. Nec obstat elegans decisio in d. §. cùm inter. nam ea procedit in hærede legitimo, qui tamen filius est vltimi possessoris. Pium etenim est, nec à mente testantis alienum, prohibitum rem aliquam extra familiam alienare, posse eam rem expressè, vel tacitè transferre in eum, qui in naturali quadam lege hæres legitimus necessarius existit, secundum Fulg. & Sal. Secundò, poterit & eadem Iuriscons. responsio aliter intelligi, vt res prohibita alienari extra familiam libertorum, iure possit transmitti in libertæ filium, quasi is sit de familia libertorum: quod Accurs. scribit in dict. §. cùm inter. Nam quod quidam obijciunt, nomen familiæ ad fęminarum liberos non extendi, verum est, cùm de familia ratione sanguinis agitur, nempè de agnatione: secùs verò vbi nulla habetur sanguinis, sed conditionis, & status ratio: argu. text. in l. pronunciatio. §. vltim. ff. de verbor. signific. Et præsertim hoc ipsum coadiuuatur ex eo, quòd testator prohibẽsprohibens rem aliquam alienari extra familiāfamiliam libertorum, ipsis libertis consulere vult: & ideò mirum non est, si libertarum filij admittantur, cùm eorum matri consultum fuerit à testatore, atque matris conditionem sequantur libertæ filij. Vnde præfata Iurisconsulti decisio minimè esset admittenda, quando prohibitio facta fuisset vt agnationi, aut generi consuleretur.
Est & aliter
10
intelligenda gloss. in dict. §. Iulius Agrippa. vt procedat, nisi ille, qui intestato succedit, fuerit prohibitus bona præfata acquirere. tex. in l. codicillis. §. matre. ff. de lega. 2. gloss. in dict. §. Iulius. gloss. in dict. l. si ita quis promiserit. §. ea lege. quam dixit alibi non reperiri Bald. in cap. 3. de pact. dixit singul. idem Bal. in l. quoties. in 1. C. de fideicom. quorum opinio communis est: & eam sequuntur Ias. 2. lecti. nume. 138. & Ferdi. Ilerdens. ibi, num. 157. in dict. §. diui. Bart. in l. ventre. col. 3. versic. Tertius casus. & ibi Paul. Castrens. col. vltim. ff. de acquir. hæredi. & idem Bart. in d. §. ea lege. column. penult. cui illud addendum est, nihil referre, an statutum prohibeat rerum alienationem extraneis, peregrinis, & aduenis fieri, an ipsos peregrinos, seu extraneos acquirere, vtroque etenim casu idẽidem erit ex Aret. in dict. l. gerit. nu. 7. & Tiraq. li. 1. de retract. §. 1. gloss. 9. numer. 169. non enim poterit extraneus ex successione ab intestato illa bona obtinere: Secùs verò si statutum prohiberet alienationem rerũrerum extra ciuitatem: nam posset | exterus iure successionis legitimæ illa bona habere: quam distinctionem ipse colligo ex Barto. in dict. §. ea lege. & in dicta l. ventre. vbi Aretin. numero 7. non exactè hanc difficultatem expendit.
Tertiò, prima & communis
11
sententia erit intelligenda, nisi verba prohibitionis essent ita vniuersalia, atque ampla, vt videantur etiam excludere alienationem in legitimum hæredem, extraneum tamen à familia testatoris prohibentis alienationem: quod colligitur ex intentione disponentis. tex. in Authent. de resti. fideicomm. Aret. in l. Pantonius. §. 1. col. 2. ff. de acquir. hæred. & in d. l. ventre. num. 7. Deci. consil. 23. col. 3. Curt. Senior. cons. 40. colum. 8. Anton. Rube. consil. 1. Ias. in dict. §. diui. 2. lectio. numero 137. & ibi Ferdinand. Ilerdens. numero 136. Cardinal. consil. 135.
Quartò, adeò vera quibusdam apparet opinio cōmuniscommunis, vt concedant rem prohibitam alienari extra familiam, posse ab illius rei possessore inuita tradi extraneo, qui tamẽtamen erat eidem intestato successurus. argum. l. 1. & l. cum quo. §. vltim. ff. ad Trebellia. quod duodecim rationibus nititur probare Præsul Ilerdens. in d. §. diui. num. 164.
Quintò, sunt qui
12
arbitrentur prædictam communem sententiam procedere, etiam si successor legitimus ab intestato, non fuerit hæres institutus: nam ad eum, alio non instituto hærede, nihilominus transit res prohibita alienari extra familiam, tametsi extraneus sit. l. milites. §. vlt. ff. de re milita. Milites, inquit, si hæredes extiterint, possidere ibi prædia non prohibentur. l. 1. §. penul. ff. de falsi. Cicero in oratione pro L. Flacco. Andre. Tiraquell. libr. 1. de retract. §. 1. in gloss. 9. nu. 166. quæ tamen ex ratione iuris prohibentis etiam locum sibi vendicant in hærede extraneo, non tantùm in legitimo. Sed probat in hac specie tex. in d. l. cùm pater. §. cùm inter. vbi Bart. Roma. cons. 457. col. 2. Alexand. cons. 55. vol. 3. Socin. consil. 292. volum. 2. Ias. in dict. §. diui. 1. lect. num. 101. Et fatentur hanc opinionem communem esse Socin. cons. 251. colum. 3. volum. 2. & Tiraquel. libr. 1. de retract. §. 26. num 5. omniúmque diligentissimè Laurenti. Syluanus cons. 6. numer. 26. Quòd si passim conceditur prima, & principalis communis assertio, quando ipse legitimus successor ab intestato, hæres instituitur, non video cur nullo alio hærede instituto, sed ipso legitimo successore iure capiente hæreditatem, non sit idem dicendum, licet non defuerint, qui huic vltimæ conclusioni aduersentur.
Glossa in verbo, legitimè, duo probat. Primum, naturalem filium excludere substitutum sub illa conditione, si substitutus sine liberis decesserit. l. ex facto. §. si quis rogatus. ff. ad Trebellia. vbi Alex. & Ripa id latè tractant. Fel. & Dec. in c. in præsentia, de probat. nu. 25.
Secundum probatur ex glo. filium naturalem non excludere substitutum sub præfata conditione ita expressa, si sine liberis legitimis decesserit: quod passim Doctor. concedunt.
Cæterùm, Barb. hîc col. 32. colligit
13
ex hoc capite, dicens text. istum singul. esse, sub mentione prolis masculos contineri, quod minimè dubium est. Ipse verò sensit eodem nomine expresso fœminas excludi: sed hoc non rectè probatur in hoc tex. cùm Rainaldus decesserit absque liberis masculis, & fœminis. Erit tamen operæprecium perpendere, sitne verum quod Barb. adnotauerit. In quo illud primò est considerandum, hæc nomina, Proles, generatio, soboles, posteritas, synonyma esse. l. cùm quis. C. de natur. lib. l. ne diutius. C. de agri. & censit. lib. 11. quo quidem præmisso, gl. in l. 1. C. de cond. insert. scribit, quemlibet sequi generationem patris, non matris. Vnde appellatione posteritatis, generationis, aut primogeniei, non comprehenditur descendens à fœmina, quo item fit, vt nec masculus natus ex fœmina, dici verè possit de generatione alicuius. Bar. in l. quia tale. ff. solut. matri. idem Barto. in l. 1. ff. de probat. text. opti. in c. vbicunq;vbicunque, de pœnis. in 6. & in l. 1. ff. de iure immunit. Laurus à Palatijs in tract. de statu. exclud. fœmi. col. 33. Nico. de Vbal. de succes. ab intest. fol. 11. col. 1. Contrarium tamen probatur in l. officiales. C. de Epis. & Cleri. imò natum ex fœmina dici verè potest sub progenie, posteritate, & generatione comprehendi. probat l. cùm acutissimi. C. de fideicommis. vbi Corn. col. 1. l. Iurisconsultus. §. parentes. ff. de gradi. c. 1. de schismat. in 6. latè And. Tira. lib. 1. de retract. §. 1. in gl. 9. num. 239. ad idem tex. in c. nouit, de iudi. vbi Host. Anto. & Deci. nu. 3. Paul. Cast. in d. l. 1. C. de condi. insert. Domi. in cap. statutum. in 2. de hære. in 6. Deci. in cons. 223. colu. 2. quorum opinio communis est, vt testatur Nicol. de Vbal. in d. fol. 11. col. 1. Nec obstat text. in d. c. vbicunque. quia locum habet in pœnis, quæ debent intelligi strictè. glo. ibi, quam in hac responsione post alios sequitur Deci. in d. ca. nouit. Item l. 1. ff. de iure immunit. tractat de priuilegio immunitatis, quod conceditur aduersus publicam vtilitatem, & ideò non est intelligendum de masculis, qui à fœminis descendunt, vti sentit gl. in d. c. vbicunque. & glos. in l. si ita scriptum. ff. de leg. 2. Dec. in d. cons. 223. idem in l. 2. ff. de regu. iur. nume. 68. Ex quibus illa l. 1. in alijs priuilegijs, quæ non sunt ita odiosa reipublicæ, non procederet. tametsi Curti. Iunior cons. 5. nu. 40. eam intellexerit, in quacunque dispositione, quæ contra ius commune facta fuerit. Neptis verò ex filio masculo dicitur descendere per sexum virilem. glo. singul. in l. Gallus. §. nunc de lege. ff. de liber. & posthum. quam Bartol. & Doctor. ibi approbant, & Hippol. singula. 33. & probatur in l. lege duodecim. ver | sic. huiusmodi. C. de legit. hæred. verùm an appellatione liberorum masculorum veniant mares ex fœminis descendentes, explicant Paul. Corn. & alij in l. 1. C. de condit. insert. optimè Carol. Moli. in consuet. Paris. titul. 1. §. 16. in princip. Socin. consil. 14. lib. 3. Cæpola cons. Ciuili. 7. & Catelli. Cotta dictione, Agnati. & omnium latissimè And. Tiraq. in tract. de primogenijs. q. 12. & 13.
Loading...