Sed si in dicta Regia
† lege conceditur post
pubertatem directa militaris, cur iura gentilia
manent penes matrem, nec transeunt ad substitutum directum militarem hæredem? Nam
quamuis ad fideicommissarium
nōnon pertineātpertineant
iura sepulchrorum, pertinent tamen ad directum
militarẽmilitarem substitutum. gl. communiter recepta in d. l. precib. & in d. l. Centurio. Huic tamen obiectioni respondeo,
quædāquædam esse iura filio competentia iure sanguinis, quæ ad extraneos hæredes non
transeũttranseunt, vt familiaria sepulchra, quæ quidem in hoc ab hæreditarijs sepulchris distinguuntur. l. familiaria. & l. sequent.
ff. de religio. & sumpt. fun. & hæc familiaria sepulchra potius ad matrem, quàm ad extraneum hæredem pertinebunt. Rectius
deniq;denique existimo eandem Regiam legem intelligendam
esse, siquidem eam in hæreditarijs etiam sepulchris intelligo, & subinde licet hæc transeant
ad quoscunque hæredes, etiam extraneos, matre
tamẽtamen viuente ex directa militari,
nōnon transibunt ad
substitutũsubstitutum directum militarem, cùm
ea substitutio valdè similis fideicommissariæ
substitutioni appareat ex dicta l. precibus. Et
interpretor hæreditaria sepulchra ea, quæ pater instituti ab eius auo habuerat, & sic ex genere ea fuerat consecutus. Quòd si essent sepulchra ab ipso patre testante, sibi suisq́ue hæredibus constructa, ad directum
substitutũsubstitutum spectarent. l. siue. ff. de relig. & sump. fune. Intelligo igitur hæreditaria sepulchra, quæ auus, aut
proauus instituti sibi, hæredibusq́ue suis ædificauerat. Familiaria verò
dicũturdicuntur ea, quæ quis
sibi & familiæ parauit. d. l. familiaria. Ex quibus infero intellectum ad ea, quæ notant omnes in dicta l. Centurio. & in d. l. precibus. dicentes ex militari directa ius patronatus
† ecclesiastici, ad substitutum militarem transire,
cùm is sit hæres directus, & ad hæredem directum hoc ius patronatus transeat, etiam si extraneus sit. glo. in cap. considerandum. 16. q. 7.
Abb. in c. 1. de iure patro. Ias. in l. 1. nume. 71. ff.
de lega. 1. text. in cap. significauit. de testib. vbi
Aret. col. 1. dicit hanc opinionem communem
esse. idem asserunt Abb. in dict. capit. 1. Card.
consil. 122. & Rochus in tract. iuris patronat.
verb. ipse vel is. q. 8. quod procedit ita latè, vt
nec ad filium ius pertineat, nisi hæres sit. Abb.
in dict. cap. 1. Vnde si quis instituat filium in re
certa, & extraneum vniuersalem hæredem, ius
patronatus spectat ad vniuersalem hæredem,
non ad filium, secundum eundem Abb. cuius
opinio communis est, teste Gulielm. Bened.
hic, verbo, in eodem testamento relinquens.
in 1. num. 16. Nec filius hæres à patre institutus ius patronatus acquirit, si patris hæreditatem repudiauerit. Cardinal. in Clement. 2. q.
7. de iure patron. quo fit, vt gloss. in dict. cap.
considerandum contrarium probans, minimè sit
admittẽdaadmittenda. & ita eam reprobat Rochus
in dicto loco, quæst. 6. notat Abb. consil. 54.
volum. 1. Is etiam, qui sibi, & suis filijs ius patronatus reseruat, censetur intellexisse de filijs, vt
hæredibus. Dec. consil. 149. col. prima. nam in
re quæ ad extraneos hæredes transmitti potest, reseruatio filijs facta, est intelligenda de
filijs hæredibus. Bart. & Alexand. in l. si tibi. §.
pactus. ff. de pactis. Quæ quidem omnia, etsi
planè locum habeant, si tamen ius patronatus
ecclesiastici descendat ab auo instituti, ad directum militarem minimè pertinet fauore
matris, quod d. l. Regia probat. Potest forsan
dici in dicta lege Regia sub illis bonis, quæ ex
genere patris competebant filio instituto, includi tantùm bona illa, quæ habuit filius à consanguineis patris, & ea ad matrem pertinere
disposuit lex, non ad substitutum ex directa
etiam militari, licet hic intellectus non reddat illam
decisionẽdecisionem admodum dubiam. Qua
|
in re est considerandum, non temerè prædictam legem Regiam matris mentionem fecisse, nempe vt directam militarem potius admitteret, quàm fideicommissariam, quæ non
tantùm matri, sed & cuicunque hæredi ipsius
filij locum in legitima, & cæteris bonis filij omninò fecisset.