INDEX EORVM, QVÆ IN HOC AVCTARII INDICI TOMO SECVNDO CONTINENTVR. Prior Numerus Partem indicat, secundus Numerum marginalem.

  • A.

    • Absolutio.

      • CIrca absolutionis formam specialis difficultas pro suspensione effectus. p. 6. 262. & 263.
      • Indi & Æthiopes quomodo absoluendi à censuris. 496
      • Quomodo stare poßit licita absolutionis negatio contra Pœnitentis opinionem. p. 7. 201
      • De absolutione ab excommunicatione reseruata Papæ in Indijs, p. 8. 266
      • Forma absolutionis quem habeat sensum quando iam est peccatum confitenti remissum. p. 6. 274
      • De absolutione à reseruatis Sedi Apostolicæ per priuilegium Gregorij XIII. 444
      • De absolutione in articulo mortis. p. 8. 631. 635. 637. & seqq. Vbi quid poßit simplex Sacerdos præsente proprio.
      • De absolutione à reseruatis, Episcopo conueniente 632
      • De absolutione à reseruatis ab Episcopo, quid ex Constitutione Clementis X. 660. & 661. Vbi quid pro Indijs.
      • Quomodo stare nequeat etiam satisfacta parte. 663
    • Academia.

      • Louaniensis reiecta censura, & quare. p. 5. 4
      • Viennensis circa Thesim quamdam approbatio. p. 8. 508. & seqq.
      • Salmantinæ & Complutensis. 619
    • Actio.

      • Vide verb. Peccatum.
      • Quomodo esse perfectior quàm alia habente obiectum perfectius. p. 5. 46
    • Actus.

      • Circa duos actus incompoßibiles in Christo peregrino apud Emmaunca, & alijs. 202
      • Interni præcipi humana lege nequeunt. 274. Vbi de Sacramento Pœnitentiæ notanda doctrina. p. 7. 306
      • Primo actu non finiri gratiam. p. 8. 294
    • Adoratio.

      • An adorari poßit homo vt Dei imago. p. 8. 492
    • Aduocatus.

      • An esse talis poßit contra propriam sententiam. p. 5. 264
    • Æthiopes.

      • Pares in priuilegijs Indis, & circa Inquisitionem. p. 6. 497
    • Angelus.

      • An pro illis Aureolæ. p. 7. 289. Vbi de D. Michaele.
    • P. Antonius Terillus.

      • Opus illius egregium de conscientia probabili. p. 2. Sect. 2
    • Approbatio.

      • Approbationis tempore finito an celebrari in Oratorio poßit. p. 6. & seqq.
      • De negata iniustè approbatione. 58
      • De concessa Confessarijs cum limitatione. Sect. 23. & 24
      • Necessaria Episcopi in Confessario Religiosorum quando de Bulla Cruciata, aut Iubileo agitur. 383. Vbi oppositum an probabile.
      • Circa Thesim absolutè statuentem sufficere vnicam approbationem. p. 8. 508. & seqq. Vbi an sit probabilis.
      • Circa eamdem quid ex Constitutione Clementis X. 655. Ibi Index.
    • Aureola.

      • Circa illas Excursio scitu digna continens multa. p. 7. 244. Ibi Index. Vbi de Martyribus, Doctoribus, Virginibus, pro quorum laudibus plura.
  • B.

    • Baptismus.

      • AN sine speciali priuilegio poßint Religiosi in Indijs baptizare. p. 6. 151. & seqq.
      • Qualiter Indis & Æthiopibus conferendus. 154. & seqq.
      • Posse stare sine fide explicita Christi, & Trinitatis 157
      • Paruulos Indorum filios sine Baptismo saluari nequit asseri. 166
      • De Baptismo Apostolorum. 249
      • Quomodo ad salutem necessarius. p. 8. 433
      • Baptismum in neceßitate per solam parentum fidem non posse suppleri. 500. & seqq.
      • Per illum faciliùs prouideri infantibus, quàm per remedium in lege naturæ. 504. & seqq.
    • Beatificatio.

      • De illius certitudine contra Mag. à S. Thoma, & Ioannem Poncium. p. 6. 1. & seqq.
      • Martyres Marrociani an beatificati. 5
      • Pontificem in ea errare non posse. 10. & seqq.
      • Episcopis vt olim licita. 17
      • Certior Canonizatio. 18
      • Per illam declaratur statim à morte eum, de quo | agitur, beari. 31. 35. & seqq.
      • Radij & splendores pro Beatis. 85
      • Officium vt liceat concessa Missa. 88. Vbi de aliquibus, & quid de Missa sine Officio.
      • Esse Canonizationis speciem. 77
      • Pro Beatificatis non conceduntur Ecclesiæ Titulares. 98.
      • Neque Octauæ. 128
      • Quid pro Fundatoribus, & alijs consuetis solemniter celebrari, aut ratione priuilegiorum. 129. & seqq.
      • Beatificati aliqui in Martyrologio descripti. p. 8. 106
      • Missæ votiuæ vt liceant. 102. & seqq.
    • Benedictio.

      • Vide verb. Prædicatio, & Prædicator.
    • Beneficium.

      • Non esse obligationem pro dimittendo illo ob irregularitatem. p. 7. 48
      • Posse ab Episcopo pensiones Beneficio imponi. 62
      • Ad illa Exteri non admíttendi, & qui non sint tales habendi vt tales. p. 8. 395
    • Blasphemia.

      • Circa quamdam vocantis amasiam deam. p. 8. 488
      • De alia vocantis Deum cum adiunctis alijs. 489
      • De alia circa tundentem pectus visa femina Curiali. 490. & seqq.
      • De alia iactantis validiorem manum contra diuinam. 497. & 498
      • Blasphemantes Virginem Deum specialiter punire. 499
    • Bulla Cœnæ.

      • Priuilegia pro absolutione à casibus in illa contentis. p. 6. 440
      • Quomodò non vbique admissa. p. 8. 312
      • Eius casus non veniunt conceßione omnium reseruatorum Sedi Apostolicæ. 660
    • Bulla Cruciatæ.

      • Religiosos ea vti non posse quo ad reseruata in Religione, & oppositum non esse probabile. p. 6. 376. contra modernum Scriptorem. & p. 8. 46. & seqq.
      • Non posse illa volentes vti non approbato confiteri etiam Religiosos. 383. & 384
      • Indis ad quid opus illa. 440. & seqq. vbi de dispensatione in gradibus prohibitis.
      • De peccantibus ex confidentia illius. p. 7. 86
      • Transacto publicationis tempore vsus eius non licet, nec valet. p. 8. 49. & seqq.
      • Quid eodem currente spatio, si quis diuersa reseruata commisit. 51
      • Circa Religiosos iterùm. 52. & seqq. contra recentiorem scriptorem, in cuius opere propositiones aliquæ proscriptæ recensentur.
      • An ratione supplicationis id stare poßit. 46. de cuius vi. 322. & seqq. & in speciali. 333
      • Indulgentiæ illius vt iuuent pro excusandis Indorum Pœnitentialibus satisfactionibus. 423
      • Non est obligatio eam sumendi pro absolutione in articulo mortis absente proprio Sacerdote. 647
    • Bullæ, Breuia, & Constitutiones Pontificum.

      • Canonizationis, ex quibus habetur Sanctos statim à morte gloriam consecutos. p. 6. 46. & seqq. Vbi plures.
      • Adriani ampla conceßio. 456. & plura. 466. & seqq.
      • Pauli Tertij pro Societate IESV quo ad Ordines. p. 8. 160
      • Gregorij XIII. pro eôdem. 161
      • Eiusdem pro illegitimis. p. 6. 441
      • Vrbani VIII. circa negotiantes Ecclesiasticos in India Orientali. p. 8. 252
      • Clementis IX. circa idem in vtraque India. Ibidem & seqq.
      • Pauli V. tollentis excommunicationem contra negotiantes. 267
      • Beatificationis B. Claræ de Monte Falco. p. 6. 10
      • Vrbani VIII. pro S. Francisco Borgia, & Martyribus Iaponiensibus. 88
      • Clementis VIII. circa iura Parochorum. 483
      • Vrbani VIII. pro eôdem. Ibidem.
      • Priuilegiorum aliqua. p. 6. 440
      • Clementis VII. 414. 416. & 418
      • Clementis X. circa priuilegia Religiosorum, ex quibus cum Episcopis controuersiæ. p. 8. 641. & seqq.
  • C.

    • Cambium.

      • INdicum an liceat. p. 8. 380. & seqq. &. 401
    • Canonicus.

      • Circa aßistentiam quo vti priuilegio queat ratione
      • Mætatis, sicut & alij Præbendarij. Parte 8. Sect. 37
    • Canonizatio.

      • Gloriam à Sanctis statim à morte obtentam per illam definitur. p. 6. 23. & seqq.
      • Quæ pro illa sint necessaria. 25
      • Obiectio ex S. Paschasio Diacono. 39
      • Alia ex S. Seuerino Colon. Epis. 40. & seqq.
      • De Sancto Annone. 42
      • Contra Sinnichium præcipuè agitur. 43. & seqq.
      • Quid de Canonizationibus Ioannis XXI. 21
    • Capellanus.

      • De Capellania pro Fiscali S. Inquisitionis. p. 7. 222. & seqq. Vbi an ea potiatur factus Inquisitor.
    • Capitulum S. V.

      • Vide Dispensatio.
      • An Dimissorias dare queat intra annum habenti dispensationem Apostolicam circa ætatem. p. 8. 140. Vbi notanda quædam circa potestatem ad dispensandum.
      • Quid circa Religiosos. 145. & seqq.
      • Nomine Ordinarij. 142
      • Sine Examinatoribus Synodalibus an procedere poßit. 590. & seqq.
    • Carolus Magnus.

      • An Canonizatus. p. 6. 3
    • Casus reseruati.

      • Vide Bulla Cœnæ, & Bulla Cruciatæ.
      • Vnius noctis spatium an sufficiat pro absolutione ab illis. p. 7. 101
      • Circa casus reseruatos in Religionibus quædam in verosimiles profligatæ sententiæ. p. 8. 189. Vbi de peccatis carnalibus.
    • Censura.

      • Censuris erga Indos ac Æthiopes an vtendum. p. 6. 491. & seqq. & quid circa latas à Iure.
      • Contra Religiosos Parochos an illis vti poßint Episcopi. 505. & seqq.
      • De Censuris contra Prædicatores contradicente Episcopo. p. 8. 648. & 649
    • Charitas.

      • Ex toto corde &c. erga Deum explicata à S. Francisco Salesio. p. 5. 333.
      • Cum minori damno circa famam proximi petit illa fieri correctionem. Vbi quid de Episcopo. p. 8. 278.
      • Charitas quomodò incipiat à seipso. p. 5. 170
      • Quomodo peccari grauiter poßit ab administrantibus ex charitate. p. 7. 71
      • Qualiter ingeniosa ad subueniendum proximo sine famæ ipsis detrimento. p. 8. 288. ad locum. 2. Cor. 8. v. 8
    • Christus D.

      • Quomodo finxerit se longiùs ire in Emmaunte. p. 5. 104. & seqq.
      • Iugum eius quomodo suaue vsu licito probabilium opinionum. 127
      • An sint illi Aureolæ concedendæ. p. 7. 267. & 268
      • Quæ sint opera ab ipso dicta impoßibilia. p. 5. 126
      • Circa remansionem in Ierosolyma cùm duodennis, doctrina vtilis. 325
      • Rosa pulcherrima, cuius recensentur folia. p. 6. 127
      • Pro omnibus mortuum certa fidei assertio. p. 8. 442. & seqq. Vbi specialiter de Indis.
    • Commendatarij Indorum.

      • Si negligentes erga ipsos, non posse integrè tributum accipere. p. 7. 87. & seqq.
      • Posse illis Commendas conferri. p. 8. 606. & seqq. contra rigidum negatorem.
    • Communio.

      • Quale pro illa ieiunium naturale necessarium. p. 6. 196. & seqq.
      • Sanguis an administrandus non valenti Hostiam traijcere. 201. & seqq. vbi præsertim de Indis.
      • Qualis obligatio communicandi in articulo mortis. 207
      • Sacerdos non ieiunus an sacrificare poßit vt Viaticum conferat. 210
      • Circa Indorum Communionem. 213. & seqq. Vbi an licitè potuerit aliquando prohiberi, & de antiquiori Ecclesiæ more.
      • Ex Concilio Eliberitano exempla negatæ in articulo mortis. 220
      • Ecclesiæ impositum præceptum pro administratione. 323
      • Quid in dubio circa capacitatem. 226
      • De priuilegio Hispaniæ. 387. & seqq.
      • Quæ rationabilis caussa pro dilatione. 392
      • Multis an danda. 393. & 394
      • Licita est in nocte Natiuitatis. p. 8. 231. & seqq.
    • Concilium.

      • De auctoritate Limensis. 2. Parte 7. 97. & seqq. & 311. De alijs sæpius.
    • Confessarius.

      • An liceat illi vti æquiuocatione. p. 5. 234
      • Ætas in Diœcesana Synodo pro Confessarijs designata, an in Religiosis necessaria. p. 8. 234. & seqq.
      • Reiectus ab examine nequit validè absoluere. 236
      • Quid si post examen approbetur sub conditione. 277
      • De certitudine absolutionis cum probabili opinione. 239
      • Quomodo se habere debeant cum Indis Chilensibus nolentibus plures dimittere vxores. p. 6. 358
      • Notandum discrimen inter Confessarium Religiosorum & Regularium à Tridentino propositum. 382
      • De Confessarijs solicitantibus. p. 7. 5. & seqq.
      • Quomodò se debeat opinioni Pœnitentis conformare. 196. & seqq.
      • Vitæ inhonestas est caussa Confeßionem concernens, propter quam subtrahi approbatio potest. p. 8. 659.
      • Vide Approbatio, & Examen.
    • Confessio.

      • Cum ignorantia necessarij doloris an valida. p. 6. 169. & seqq.
      • Per interpretem an sit eius obligatio, & multa circa illum. 178. & seqq.
      • Contra Religiosos violantes sigillum possunt Prælati procedere. p. 7. 36.
      • Quid si negligant. 37
      • De obligatione quam primùm confitendi in Sacerdote, qui ea non præmissa celebrauit. 102
      • An Paræciani poßint aliquando non Parochis confiteri. 139. Vbi de ignorante.
      • Circa circumstantiam Virginitatis. 237. & seqq.
      • De amißione Aureolæ. 244
      • Quod remedium illi, qui confessus est iurisdictione carenti. p. 8. 271
      • Admonitio pro confitente, qui contrariam opinionem tenet ei, quam sequitur Confessarius. p. 7. 211
      • Confeßionis præceptum pro Indis longius spatium admittit. p. 8. 412. & seqq. Vbi circa Cap. Omnis vtriusque sexus.
      • Quibus ex caußis dimidiari queat. 451. & seqq.
      • Pro obligatione sigilli censura. 480
    • Confirmatio Sacramentum.

      • De illo. p. 6. 183. & seqq. Vbi quòd Indicum balsamum sit verè tale.
      • Casus specialis de confirmato oleo infirmorum. 185. & seqq.
      • An Religiosi in Indijs virtute priuilegiorum illud administrare poßint. 188. & seqq.
    • Conscientia.

      • Casus ad illam spectantes ad Theologos spectare contra Iuristam sine fundamento locutum. p. 7. 155. & seqq.
      • Ex dubia non benè argui contra probabilem. p. 5. 153
      • Vide Opinio.
    • Consecratio.

      • Circa consecrationem Episcopi Paraquarij discursus P. Terilli. p. 5. 116
      • Quid circa veritatem. 157. & seqq.
    • Consilium.

      • De consilio Religiosi Societatis dispensat Episcopus in gradibus pro matrimonio prohibitis, & alijs. p. 6. 353
      • Quod de consilio est, an aliquando ei, quod est de præcepto, præferendum. 367
      • Consilium Episcopi qualiter ad Indorum Communionem requisitum.
    • Consilium Regium.

      • Quomodò stare queat mulctam ab illo sæpiùs Ecclesiasticis imponi. p. 8. 276
      • Praxis supremi Castellæ circa Ecclesiasticos delinquentes in officio. 277
      • Rescriptum Consilij Indiarum circa aßistentiam Præbendarij. 405
      • Ex defectu notitiæ grandæuitatis proceßisse. 407
    • Consuetudo.

      • Quando obligare grauiter censeatur. p. 7. 300
      • Vicinorum quando attendatur. 301
      • De consuetudine circa celebrationem Sanctorum cum Octauis. p. 6. 120. & seqq.
    • Consulatus.

      • De illo in Indijs multa. p. 8. 89. & seqq. Ibi Index marginalis.
    • Contractus.

      • Qui non probandi,. p. 8. 90
      • De illorum temperamento. 91
      • Mohatræ vt liceant, & chirographorum emptio. 92
      • De nonnullis alijs. 93
      • De contractu Cambij, suprà, & 298
      • Mutationis pecuniæ pro pecunia. 299
      • De quodæm contractu cum Rege tribuente Mercatoribus debita pro parte pretij. 368. & seqq.
      • Circa contractum argenti Viui notandæ resolutiones. 362. & seqq.
      • Quid circa iuramentum Prætorum. 369
      • De contractu Nigrorum. 530. & seqq.
      • In contractu non eligi personalem industriam. 615
    • Contumelia.

      • Vt contingat peccari in illa. p. 7. 276. & seqq.
    • Conuicium.

      • Caussam proferentis reddit deteriorem. p. 5. 226. & seqq. Vbi specialia quædam.
    • Culpa.

      • Leui nequit pœna grauis imponi, & leges aliter disponentes in præsumptione fundari. p. 7. 70
      • Sine mortali non stat irregularitas ex delicto. 117
      • Nemo sine culpa puniendus. 170. & seqq. Vbi de lege pœnali, & Interdicto.
      • Ob venialem an amittatur Aureola Virginitatis.
  • D.

    • Damnum.

      • AB obligatione audiendi Missam quale damnum excuset. p. 6. 366
      • Damna creditoribus illata vt debeat Quæstor compensare. 359. & seqq.
      • Damni & lucri notandum dißidium. p. 8. 360
      • Damna diminutæ solutionis vt poßit creditor compensare. 363
      • Diligentiam exactißimam adhibendam pro compensatione damnorum circa personas & quantitatem. 366
      • Notanda circa illud doctrina. 267
    • Debitor, Debitum.

      • An Quæstor, qui iniustè soluit, habeat regressum ad eum, cui soluit. p. 8. 361
      • Qui bona fide solutionem accepit à creditore non potente soluere alijs, ad restitutionem non tenetur. 362
      • Chirographa debitorum an emere Quæstor poßit. 363
      • Quæstor, qui impetrauit aßignationem creditoris, an tanti æstimare laborem queat, ac si emeret. 364. cum doctrina speciali.
      • In accipiente ob neceßitatem quando debitum penitus extinguatur. p. 6. 432
      • Debitum deterioris conditionis quando integrè peti poßit. 371
      • Debita Minerarijs an emi à Magistratibus queant. 373
    • Decimæ.

      • Pauperes ad illas non teneri. p. 6. 428. & seqq. vbi an cessante neceßitate superueniat obligatio.
      • Earum conductio quomodo Clericis prohibita. p. 7. 160. & seqq.
    • Declaratio.

      • Declarationes Cardinalium circa Religiosos delinquentes extra claustra, & iurisdictionem Episcoporum erga illos. p. 8. 280. & seqq.
      • Circa clandestina matrimonia. 418
      • De alijs in decursu sæpiùs.
    • Decoctor.

      • De illis. p. 8. 95. & seqq. Vbi specialia quædam.
    • Decretum.

      • Innocentij X. in caussa Episcopi Angelopolitani. p. 6. 507
      • Gregorij XV. 508
      • Pauli V. circa solicitantes. p. 7. 13
      • Et circa eosdem Greg. XV. 12. & 14
      • Clementis VIII. circa Regulares ordinandos. p. 8. 152
      • Eiusdem alia circa informationes pro Nouitijs. 175
      • Aliud circa reseruationem. 195
      • Alexandri VII. circa approbationem cum limitatione. 243
      • Vrbani VIII. circa cultum non Canonizatorum aut Beatificatorum. p. 6. 84
    • Detractio.

      • Notanda circa illam. p. 7. 230. & seqq.
      • Detractoribus non credendum. p. 1. 65
    • DEVS.

      • Quomodo complacere poßit in obiecto prohibito, sed probabili. p. 5. 296. & seqq.
      • Quæ de illo notitia sufficiat ad salutem. p. 6. 157
      • Contra Deum an liceat litigare. p. 5. 166
      • Est supremus Superior, & quid inde. 176
      • Vt finis naturalis non est sufficiens motiuum in accedente ad Pœnitentiæ Sacramentum. p. 6. 171
      • Quomodo poßit contra ius ex sponsalibus acquisitum operari.
      • De illo aliàs, & sæpiùs.
    • Diana.

      • Defensus doctus, eruditus, & pius Pater. p. 5. 56
    • Dictio.

      • De dictione Insuper. p. 8. 253
      • E vestigio quid indicet. 552
    • Diœta.

      • Quid sit. p. 6. 354
    • Dispensatio.

      • Episcopi vt poßint dispensare in petitione debiti coniugalis. p. 6. 340
      • Circa dispensationem cum mixtim progenitis. 342. & seqq.
      • De priuilegio Societatis I. circa illos. 346
      • Futuras caussas rationabiles. 467. & 468. Vbi de speciali quadam circa homicidium, & alia. 469. & seqq. & 478
      • Circa bigamiam. 471. & 477
      • Circa irregularitatem ex infamia propter Simoniam. Ibidem.
      • Circa habilitatem pro Beneficio. 472. & 473. Vbi notanda doctrina.
      • Circa mandantem in homicidio. p. 7. 118
      • Dispensatio & licentia vt differant. 165. & 166.
      • An possit non petenti ad cautelam concedi. p. 6. 66. & 67
      • An virtute facultatum, quæ Indicis Episcopis concedi solent, dispensari cum illegitimo poßit, qui bona fide ordinatus est, & Beneficium accepit, aut virtute alterius conceßionis. 218
      • In dispensatione pro homicidio, cur de scandalo exceptio. 223
      • Cum Religiosis circa ætatem an dispensare Episcopi queant. 224
      • Circa matrimonium Indi cum Hispana cum primo gradu illicitæ affinitatis. 620. & seqq. Circa gradus mixtos. 668. & seqq.
    • Distantia.

      • Quæ excuset Parochos pro recursu ad Episcopos. p. 7. 99. & seqq.
      • Pro excusatione audiendi Missam in Festis. p. 6. 360
      • Ratione illius posse Capitulum S. V. in Indijs, etiamsi adsit Commissarius S. Cruciatæ. p. 8. 621. & seqq.
      • Et ordinariam pro eo, sicut in Episcopo, esse potestatem. Ibidem.
    • Distributiones.

      • Quando senes eas lucrari queant. p. 8. 404. & seqq.
      • De regula circa hoc tradita à P. Azorio. 411.
    • Doctrinæ Indorum.

      • Vide Parochus. & p. 7. Sect. 5. & seqq.
      • Sine concursu conferri nequeunt, & de neceßitate Examinatorum, etiam Sede vacante. 590. & seqq.
    • Domicilium.

      • Vt quis habeatur naturalis Regni quale domicilium requiratur. p. 8. 290
    • Donatio.

      • Omnium bonorum præsentium ac futurorum an valida. p. 7. 129
    • Dubium.

      • Vide Opinio.
      • Operari cum dubio secundùm se spectatum esse peccatum. p. 5. 251
      • Varij textus de amplectenda parte tutiore in dubio qualiter exponendi. p. 5. 148. & seqq.
      • Quid de dubio circa præceptum Superioris. 157
      • Non esse obligationem interpretandi dubia in partem meliorem actu positiuo. 170
  • E.

    • Ecclesia.

      • DIfficilia præcipienti parendum. p. 5. 127
      • Tota Ecclesia nequit falli. p. 6. 15
      • Ecclesiæ nomine an veniant quæ in seminarijs Societatis I. 90. vbi de cultu Beatificatorum.
      • Ecclesiæ pro Canonizatis tantùm. 48. & 49. Vbi quid si Patronus Religionis sit tantùm Beatificatus.
    • Electio.

      • De digniorum electione. p. 7. 73. vbi de Parochis Indorum.
      • Notanda doctrina circa concursum. 74
    • Eleemosyna.

      • Quando ad illam Parochi Indorum, etiam Religiosi teneantur. p. 7. 119. & seqq.
      • De spirituali. 125. & seqq.
      • An fiat satis per illas omißioni diuini officij. 312. & seqq.
      • Obligari & compelli ad illam posse fideles. p. 8. 168. Vbi specialiter pro Monialibus, de quo & 566. & 567.
    • Episcopus.

      • Notanda doctrina circa ingressum in administrationem. p. 5. 60
      • De consecratione Paraquariensis. 316. & seqq.
      • An Indici poßint in matrimonij impedimentis dispensare. p. 6. 325. & seqq.
      • Facultas ea vt poßit Vicarijs, & alijs committi. 338
      • Quomodo obligare Parochos ad residentiam debeant. p. 7. 90. & 91
      • Nequeunt consuetudinem legitimam abrogare. 300
      • Quomodo illis liceat Maioratus institutio, & alia pro casu occurrente. 315
      • De potestate Indicorum ad dispensandum in gradibus prohibitis in foro externo. 60. & seqq. Vbi notatu digna.
      • Defectus Episcoporum in neceßitate an poßit sine Pontificia prouisione suppleri, vbi de Indicis specialiter. p. 8. 75. & seqq.
      • Casus peculiaris, in quo præsentatus à Rege posset Ecclesiæ gubernationem assumere. 81. & 82
      • Quid poßint Episcopi circa Regulares extra claustra delinquentes, pro casus contingentia. 278. & seqq. Vbi de processu, carceratione, &c. ibi Index.
      • Circa petitionem debiti. p. 6. 340
      • An poßint statuere contra ius commune. p. 8. 413. & seqq.
      • Non posse comminari sub pœna peccati Parochis circa Christianam docendam doctrinam. 472
      • Ad eleemosynas pro Monialibus specialiùs obligari. 567
      • Quomodo prohibere poßint ne alibi approbati Confessiones audiant. 511. & 512
      • Posse à reseruatis Sedi Apostolicæ absoluere, & quomodò. 631
      • Et in impedimentis ob difficilem recursum ex potestate ordinaria. Ibidem.
    • Eucharistia.

      • Vide Communio.
      • In eius Sacrificio Christus principalis offerens. p. 6. 13. Ex eo probata Beatificationis certitudo. Ibidem.
      • Nomine Ecclesiæ offertur. 14. Ex quo illatio eadem.
      • Quomodo necessaria iuxta verba Christi. 208. 209. 400. & 401.
      • Pro illius receptione an plus cognitionis quàm pro Confeßione requiratur. 394
      • Non conferenda, si indecentia timeatur, etiam in mortis articulo, licet absolutio conferri sub conditione possit. 404. & 405
    • Examen.

      • Quàm exactum pro Beatificatione. p. 6. 19. & 20 Vbi de D. Thoma à Villa-noua.
      • Pro Sancta Rosa. 79
      • Pro ordinibus in Religiosis quale. p. 8. 157. & seqq.
      • Pro concursu ad Paræcias Indicas. 509. & seqq. Vbi de Examinatoribus plura generaliter vtilia. Ibi Index.
      • De examine Prædicatorum. 651
      • De examine Confessariorum Regularium. 658
    • Excommunicatio.

      • Excommunicatio pro sumentibus Cocam qualiter vrgeat. p. 6. 424
      • Excommunicatus recipiens Beneficium à quo, & quomodò poßit dispensari. 446
      • Quomodo in Indijs poßit esse reseruata Pontifici. p. 8. 265
      • De Excommunicatione 7. Bullæ Cœnæ contra deferentes arma &c. ad Ecclesiæ hostes. 428. & 429. cum notanda doctrina.
    • Exemplum.

      • Quàm necessarium in Parochis Indis Christianæ probitatis. p. 8. 467. & seqq. Vbi & quòd in alijs.
      • In Confessarijs. 659
    • Extranei.

      • Qui dicantur, sicut & qui naturales, & quid circa illos liceat, aut sit prohibitum. Parte 8. 390. & seqq.
      • Quid de Aragoniensibus. 520
    • Extrema Vnctio.

      • De illius institutione multa scitu digna. p. 6. 243. Ibi index.
      • Circa formam multa. 255. & seqq.
      • Amen cur speciale in illa. 256. & 257
      • Circa capacitatem Indorum pro illius receptione. 269. & seqq. Vbi & quid circa alios.
      • De pueris, cæcis, surdis, mutis. 275. & seqq.
      • Excellentißimus illius effectus remißio mortalium. 278. & seqq.
      • Bona fides an sufficiat sine attritione ad prædictum effectum. 293. & seqq.
      • Casus peculiaris. 295
      • Indi post Baptismum an vngendi, si periculosè ægrotent. 273
  • F.

    • Fabrica.

      • ECclesiæ fabricæ quæ applicanda. p. 7. 131
      • Circa fabricas Religiosorum depulsa calumnia. p. 6. 488
    • Facultas.

      • Facultatibus, quas habent Episcopi ad dispensandum in matrimonij impedimentis in casibus neceßitatis an vti Vicarij poßint, & alij ex eorum conceßione. p. 6. 338
      • De facultatibus conceßis Episcopis. 449. & seqq. Vbi an illis frui queant Religiosi.
    • Fama.

      • Sine minori eius damno facienda correctio. p. 8. 278
    • Familiaris.

      • Quid circa Confeßionem in Religiosorum familiaribus. p. 8. 665
    • Festum.

      • Ad Festum S. Rosæ an Indi teneantur. p. 6. 121
      • Quid de Europæis. 123
      • Indos non posse compelli ad ea, ad quæ non tenentur. 359
      • Pro illis, ad quæ tenentur, quæ excusationes. 360. Vbi de Missæ auditione.
      • Quid circa laborem. 361. & 362
      • Quid ob metum. 363. & seqq. vbi & pro bona fide peculiaris doctrina.
      • Cum Indis vt dispensare Parochus queat. p. 7. 137. & seqq.
    • Fides.

      • Vt stet mysterijs fidei assentire quosdam, alios dissentire. p. 5. 212
      • In ijs, quæ de fide sunt, quædam esse alijs certiora. p. 6. 21
      • Fides Christi & Trinitatis non est necessaria neceßitate medij. 157
      • Fit satis argumentis P. Acostæ. 162. & seqq.
      • Cum euidentia credibilitatis assensus contrarius fidei esse non potest. p. 5. 212
      • Non valere instantiam ex formali hæresi. 213
      • De fide est propositio, cuius opposita ab Ecclesia declaratur falsa. p. 8. 445
      • Ad salutem est omnino necessaria. 430
      • Per fidem parentum non suppleri Baptismum. 500. & seqq.
      • Quomodo ad remedium paruulorum in lege naturæ necessaria. Ibidem.
    • Fides humana.

      • Quæ adhibenda Transumptis Constitutionis Pontificiæ. p. 8. 667
    • P. Franciscus Bonæ Spei.

      • Contra illum agitur. p. 5. n. 1. & seqq. per integram disceptationem.
      • Illius in D. Caramuelem inuasio peracerba. 15. & seqq.
      • Illustre eiusdem testimonium pro Auctoribus sententiam de probabilis opinionis sequela tenentibus. 75
      • Dura pronuntiata, neo sibi constantis, dum egregiè collaudat. 130
      • Impetitio indigna in D. Caramuelem à qua hic vindicatus. 159
      • Doctrina eius admodum obscura. 292. & 293
      • Acris inuectiua in D. Caramuelem circa paruitatem materiæ in ieiunio naturali. p. 6. 196
      • Calumnia in eumdem cum vindicatione. 199. & seqq.
    • P. Franciscus Suarez.

      • Defensus. p. 8. 251
    • Fructus.

      • Quomodo restituendi à Simoniacis. p. 6. 472
      • Et à Parocho Indorum linguam ignorante. p. 7. 40
      • Officiales Regij negotiantes cum pecunia vt faciant fructus suos. p. 8. 297. & seqq.
  • G.

    • Gabella.

      • QVid quando in rebus venalibus onus soluendi certam pecuniæ quantitatem ab Ecclesiasticis & laicis imponitur. p. 8. 245. & seqq. P. Verricelli sententia propulsata.
      • Grauamen quando per se, & per accidens. 248
      • De immunitate ab illis familiæ laicæ Episcopi. 251
      • De inæqualitate vectigalis inter exteros & naturales. 400
    • Gratia.

      • Facta à Principe non expirat primo actu, seu vnico. p. 8. 294
      • Facienti quod in se est Deum non denegare suam gratiam vt stet in confitente cum ignorata attritione. p. 6. 177
      • De Pontificijs gratijs vt cognoscere Episcopi valeant.
    • Gratitudo.

      • Quam debeat Societas I. D. Caramueli eam erga ipsam ingenuè & luculenter profitenti. p. 1. n. 3. & 3
    • Gubernator.

      • Quomodo contrahere cum Minerarijs poßit. p. 8. 377. & seqq. Vbi specialiter de Huancauellicensi.
  • H.

    • Hæresis, Hæreticus.

      • FOrmale peccatum hæresis vnde tale. p. 5. 213
      • Circa irregularitatem ob hæresim contractam quomodo Prælati Regulares poßint dispensare. p. 6. 453
      • Quid de priuilegio quodam Archiepiscopo Limano concesso. 475. & 476
      • Hæreticorum argumento ex erroribus, qui videntur probabiles, quomodo fiat satis. p. 7. 184
      • Reiecta Scriptoris moderni responsio, de qua,. 183
      • Cum hæreticis non ineunda commercia, & de excommunicatione circa hoc in Bulla Cœnæ. p. 8. 426. & seqq.
      • Hæresis erroris nomine compellata. 436
      • Hæretici quomodo despument suas confusiones. 588
      • Peßimi pastores. Ibidem & 589
      • Quale in illis dominium. 622
      • Posse absoluere in articulo mortis. 639. & 640
    • Homicidium.

      Vide Irregularitas.

      • Propter illud contracta irregularitas vt queat dispensari. p. 8. 223
    • Horæ Canonicæ.

      • Attentatio vt necessaria in illis. p. 5. 108
      • Vbi quid de se Caramuel.
      • De obligatione Parochi circa illas. p. 7. 140. & seqq.
      • Vide, Officium diuinum, & Præbendarius.
    • Hospitale.

      • Hospitale S. Annæ Limano eximium concessum pro dispensationibus priuilegium. p. 6. 477. & seqq.
      • Hospitale S. Bartholomæi. p. 8. 405
      • Vbi laudatus D. Don Ioannes de Cabrera & Benauides illius promotor & insignis benefactor.
  • I.

    • Ieiunium.

      • POtio Chocolati an liceat in diebus ieiunij. p. 6. 412. & seqq,
      • Circa potiones alias, vbi & de Guarapo. 416
      • Circa ætatem pro obligatione. 418. & 419. Vbi de Indis specialiter, pro quo & infra.
      • Circa vnicam Indorum comestionem. 420. & seqq. vbi & pro alijs.
      • De Coca, an eius vsus contrarius ieiunio. 423
      • Circa illius prohibitionem notanda quædam. 424.
      • De vsu. ouorum & lacticiniorum pro Religiosis, virtute cuiusdam Bullæ, quæ impugnatur. p. 8. 40. & 41.
      • Cùm de ieiunio agitur, an liceat sententiæ mutatio. p. 1. 110
      • Circa ætatem. p. 6. 216
    • Ignorantia.

      • Inuincibilis vt stet cum vsu opinionis probabilis. p. 5. 71. & 72
      • Non confertius, nisi in quibusdam casibus. 147
      • Dictamen conscientiæ ex vincibili sequendum. 252
      • Operationem talem esse peccaminosam. 252
      • Quæ non excuset à peccato. p. 8. 473. & 474
    • Illegitimus.

      • Vide Informatio, & Nouitius.
      • De illegitimi profeßione, in qua professus pater, & dispensatione ad dignitates. p. 8. 197. & seqq.
    • Immunitas Ecclesiastica.

      • Vide Gabella.
      • Circa immunitatem familiæ laicæ Episcopi. p. 8. 251
      • De mulcta pecuniaria Ecclesiasticis imposita, & à Regio Indiarum Consilio reprobata. p. 8. 273. & seqq.
      • De immunitate bonorum in illis. 275
      • De immunitate Religiosorum, & quid ex illa habeatur. 281. & seqq.
      • De contributione ad reparationem muri Callaënsis ob propinquam mari Religiosam domum, & Ecclesiam, & quid ex illa habeatur. 601. & seqq. Vbi & generales doctrinæ.
    • Indi, Indiæ.

      • In illorum peccatis vnde malitia sit minor. p. 5. n. 4
      • Ad Festum S. Rosæ non teneri. p. 6. 122
      • Indiarum detectione noua inducta Philosophia. 162
      • In Indis an cum ignorantia doloris necessarij stare Sacramentum Pœnitentiæ poßit. 169. & seqq.
      • An teneantur per interpretem confiteri, & quid circa illum. 178. & seqq.
      • More puerorum tractandi. 271
      • Sine dispensatione vt queant incestuosi debitum coniugale petere. 340
      • Quid circa Ordinem Sacrum. 460. & 461. Vbi de illustri Martyre Iaponiensi P. Didaco Iuki.
      • An aliquando confiteri non Parocho poßint. p. 7. 139.
      • Quomodo hi peccent in illorum contumelijs. 226. & seqq.
      • An sine eleemosyna lucrari poßint Indulgentias Iubilei. p. 8. 24
      • Circa Indorum Chilensium libertatem, cùm essent captiui, ex Regio rescripto. 311. & seqq. Vbi an sit obligatio reddendi pretium emptoribus.
      • Indi prohibiti in Hispaniam transmigare, circa quod inquiritur. 396
      • In Indias arma exportari prohibitum, & quomodò accipiendum. 397
      • De prohibitione transportationis argenti viui ex Peruuio in Nouam-Hispaniam. 399
      • Circa Indos opinionibus benignis agendum. p. 6. 373
      • Propositiones absurdæ circa illos. p. 8. Sect. 40. Ibi Index.
      • Circa obligationem ex sponsalibus. 465. & 466.
      • Indis an deterior instructio hæretica, quam natiua barbaries. 587. & seqq.
      • De fædere cum Anglis circa Indias. 578. & seqq.
      • Indi vt poßint dominio priuari ob infidelitatem. 620. 621. & 625
      • Quomodo aliquis terror conuersioni non obstet modo debito procurandæ. 623. & seqq.
    • Indulgentia.

      • Pro Indulgentijs notanda. p. 6. 499. & seqq.
      • Indulgentia Iubilei an obtineatur, si non adhibeatur aliquid ex requisitis. p. 8. 23. & seqq.
      • Valde opportunæ pro supplenda in Indis, & alijs satisfactione Sacramentali. 422. & 423. cum notanda doctrina.
    • Infidelis.

      • De infideli conuerso, conuersis aut non conuersis cunctis eius vxoribus. p. 6. 356
      • Infideles ratione infidelitatis debellari posse an sit assertum censura dignum. p. 8. 616. & seqq.
      • Circa eorum, dominium & armorum strepitum pro terrore. Vide Indi & Indiæ. Parochus, Fides, & alibi, circa alia.
    • Informatio.

      • De illis neceßitate pro Nouitijs multa. Parte 8. 169. & seqq. & quid pro Indijs. 179
      • De informationibus circa delictum Religiosi delinquentis extra claustra. 284. & 285
    • Innocentes Sancti.

      • Quo ritu celebrentur. p. 6. 145
    • Inquisitio, Inquisitores.

      • Clementina 1. de hæreticis circa impedientem aliquem pro officio S. Inquisitionis qualiter exponenda. p. 7. 1. & seqq.
      • De solicitante masculos in Confeßione. 4
      • Circa quemdam solicitationis reum ostenditur iusta damnatio. 5. & seqq.
      • Pro venialibus an queant denuntiari. 6. & seqq. Vbi quòd aliàs venialia possunt esse mortalia.
      • Solis verbis impuris sine voluntate vlteriùs progrediendi casum Inquisitionis committi. 9. & 10
      • Cumulum verbalium aut realium leuitatum deprauatam ostendere voluntatem. 11
      • Quid de solicitatione, simulata in loco non designato pro illis confeßione. 12. & 13.
      • Constitutionem Gregorij XV. in Hispania receptam. 14. & 24. Vbi de conuenientia.
      • Pænitentem consentientem debere denuntiare, & quomodò. 16. & seqq.
      • De Confessario paßiuè se habente. 23
      • Femina solicitans an debeat denuntiari. 25. & seqq.
      • De solicitante ad crimina non venerea. 28. & quid in alijs Sacramentis. 29
      • Notanda circa praxim S. Tribunalis. 30
      • De iurisdictione ex iure diuino. 32
      • Violatio sigilli Confeßionis an ad illud spectet. 33. & seqq.
      • Spectare superstitiones. 476
      • Casus peculiaris. 475. & seqq.
      • Inquisitores an debeant remittere Ordinario reum, cuius crimen non spectare ad S. Tribunal est deprehensum. p. 8. 477
      • De impediente lectionem Bullarum ad illud spectantium. 131
      • Circa priuilegia concernentia ipsum vtilis pro Regularibus doctrina. 135. & seqq.
    • D. Ioannes de Cabrera.

      • Eius laudata eximia pietas. p. 8. 405
    • Irregularitas.

      • Quid in dubio circa illam. p. 5. 170
      • Celebrans ante impletam ætatem non est irregularis. p. 6. 304
      • Irregularitatis dispensationem non esse ad reincidentiam. 439. Vbi de illegitimis.
      • In irregulari validos esse actus iurisdictionis. p. 7. 49
      • Ex verberatione moderata non incurri irregularitatem, etiam morte subsecuta. 116
      • Ob venialem culpam non incurri. 117
      • Benè tamen in dubio facti circa homicidium. Ibidem.
      • Quomodò interdum sine culpa. 174
    • Iudex.

      • Vt formet iudicium ex probabilibus fundamentis. p. 5. 22. & 23
      • Vnicum motiuum est pro decisione sufficiens, etiamsi tantùm probabile. 25
      • Minùs probabile an poßit sequi. 263. & magis ex professo. Sect. 27. Vbi multa contra modernos quosdam Scriptores, probabilitate sententiæ affirmantis propugnata.
      • Post latam sententiam pænam remittens ad restitutionem tenetur. 168
      • Pro iudice vt stet præsumptio. 207
      • Iudices vt se gerere debeant circa pœnam commißi. p. 8. 403
      • Ratio quomodo esse iudex in negotio conscientiæ possit. p. 1. 171
      • Paritate testium stante an reum poßit condemnare. 128
      • De iudicibus Consulatus Mercatorum. p. 8. Sect. 43. & 44. n. 513. & seqq.
    • Iudicium.

      • Certum iudicium ignorantiæ inuincibili innixum an necessarium operaturo probabiliter. p. 5. 70
      • Quando temerarium. 214. & 215
      • Circa illud notanda quædam. p. 7. 236
      • Summarißimum vt stet in negotio conscientiæ. p. 5. 173
      • Ratione status non potest quis malus iudicari. p. 7. 232. vbi de militibus.
      • Ad vniuersale omnes congregandos, etiam infideles. p. 8. 434. & seqq.
    • Iuramentum.

      • De iuramento aliquorum Professorum in Academijs, Thomistarum, & aliorum. p. 5. 234
      • De iuramento Prætorum. p. 8. 379
    • Iurisdictio.

      • Speciale aliquid circa hæreticos. p. 6. 315.
      • Confertur ab Ecclesia stante opinione probabili. p. 8. 239
      • Certam esse posse tunc absolutionem, & quomodo. Ibidem.
      • Secus quando cum bona fide confitetur quis iurisdictione carenti. 269. & 270
      • An communis error sine titulo sufficiat. 272
      • De iurisdictione Episcopi circa Regulares delinquentes extra claustra. 278. & seqq.
    • Iuristæ.

      • Eorum lapsus cùm Theologizant. p. 1. 178
      • Vide Theologus.
    • Ius, Iustitia.

      • Iuris & facti diuersam esse rationem. p. 5. 64
      • De Iuris regula circa tutius in dubio. 143. & 144
      • In materia iustitiæ fauere posseßionem perseuerante dubio. 155
      • Circa belli iustitiam vt se gerere debeant milites. 127
      • Religiosi Parochi an ex iustitia administrare debeant. p. 7. Sect. 9.
      • Iustitiæ obligatio in Parochis Indicis ad vitæ exemplum. p. 8. 471. & 472
  • L.

    • Labor.

      • VIde Ieiunium.
      • Vt liceat Indis in Festis. p. 6. 359. & 361
      • Ad vitandum otium an liceat. 362
      • Circa laborem Parochorum, præsertim Indicorum. 445
    • Laus.

      • Tenenda in illa moderatio. p. 5. 1
    • Lex.

      • Posseßio vt stet pro lege. p. 5. 139
      • Vis humanæ legis quanta. p. 6. 314
      • Dubiam non obligare. 352
      • Pœnalis an obliget sine culpa. p. 7. 173. & 174
      • Propositio damnata ab Alexandro VII. circa legis acceptationem. p. 8. 326
      • Lex an feratur sub conditione acceptationis. 327 & 328
      • Difficultatem non excusare, dum responsum à supplicantibus expectatur. 329. & 322
      • Circa caussas idoneas supplicationis. 332
      • De legibus Hispaniæ circa cambium Indicum. 385
      • Leges circa commercium exterorum vt obligent. 390. & seqq. Vbi quinam illi.
      • De lege contra registrantes aliena, proprio suo, aut alterius nomine. 402
      • Lex Cæsarea vt faueat senibus. 408
      • De legibus circa asportationem rerum Indicarum in domum Contractationis. 426. & seqq.
      • Circa legem de non donandis Indis. 606. & seqq.
    • Liber.

      • Si Auctoris moderni sit, an ideò sit id quod continet, probabile reputandum. p. 8. n. 4. Quid ex Censoribus. p. 5. 132
    • Libertas.

      • An quis liber esse tantùm quoad venialia poßit. p. 6. 160. & 161.
    • Licentia.

      • Vide Dispensatio.
      • Quæ pro egressu Nouitij requiratur. p. 8. 541. 544. & seqq.
    • Lucrum.

      • De lucro cum Regia aut aliorum pecunia. p. 8. 297. & seqq.
      • Circa lucrum ex solutione Regij Quæstoris. 357
      • Lucri & damni notandum discrimen in ordine ad restitutionem. 360
      • De lucro Quæstoris suggerentis creditori vt emat minori pretio. 364
      • Lucrum ex mutuo vt liceat. 387. & 388
      • De exceßiuo lucro cessante. 386
  • M.

    • Malitia, Malum.

      • VT actus contrahat malitiam moralem requiritur reflexio supra prohibitionem. p. 5. 4. & seqq.
      • Mala grauißima in Indijs occasione prohibitionis contractuum sub pœna excommunicationis.
    • Mandatum.

      • Illud, ex quo sequitur mors, non semper inducere irregularitatem. p. 7. 115
      • Quando mortale, an illa Pontifici reseruetur. 118
    • MARIA Virgo.

      • Pietas erga ipsam Ducis de Maqueda nihil comedentis Sabbatis. p. 5. 86
      • Circa certitudinem purißimæ Conceptionis. 307. & seqq.
      • Firmamenta septemdecim ex Bulla Alexandri VII. 310. & seqq.
      • An actus opinionis in illa quærente Filium. 321. & seqq.
      • De ipsius Aureolis. p. 7. 269. Vbi multa pro eius laudibus.
      • An tentata 271. & seqq. Negatur in materia castitatis. 280. Quæ maior Angelica. 282
      • Beatificationis cultus pro illius Conceptione. p. 6. n. 5
      • Beatæ Rosæ morienti vt visa occurrere. 85
    • Martyr.

      • In Mißis pro Martyribus cur non Symbolum. p. 6. 138. & seqq.
      • De interfecto infante casus peculiaris, vbi multa scitu digna. 227. & seqq.
      • Vide V. Aureola. Et Beatificatio.
    • Matrimonium.

      • De dubio circa valorem matrimonij. p. 5. 142. & 156
      • Circa consensum Indorum ab alio expressum p. 6. 310. & seqq.
      • De Parochi defectu in remotis partibus, aut absentia. 313. & seqq.
      • De ignorantia linguæ in testibus, & de Parocho, ac interprete. 319. & 320
      • De gradibus cognationis, quibuscum potest celebrari. 321. & seqq.
      • Vbi præsertim de primo gradu transuersali, & dispensatione Martini V. & in eo non solùm declarationem, sed etiam dispensationem fuisse. 325.
      • De conuersis, cùm tamen coniuges non conuertantur. 326. & seqq.
      • Circa cognationem spiritualem Indorum, & rudium aliarum nationum. 350. & seqq. Vbi an ignorantes illam contrahant, aut non habentes intentionem.
      • Superuenientem non impedire debiti petitionem, vt stare queat. 352
      • Circa asserta quædam Indici Scriptoris. 352. & seqq. Ibi Index.
      • Inualidè contracto non esse opus noua solemnitate. p. 7. 46.
      • Coadiutor Religiosus à Prælato missus an validè aßistat. 68
      • Clandestina Indorum immeritò à Concilio. 1. Limensi irritata. p. 8. 418
      • Pluralitatem vxorum non licere, dogma fidei. 482. & seqq.
    • Metus.

      • Vt obstet valori matrimonij. p. 6. 311
      • De metu cadente in constantem virum. p. 8. 129
    • Missa.

      • Duplicatum stipendium ratione applicationis fructus specialis non posse accipi. p. 6. 235. & seqq. Vbi de titulis alijs.
      • A Testamentario an minui stipendium queat. 237
      • Decreta Vrbani VIII. generaliter obligare. 241. & 242
      • Auditionem vt excusent damna spiritualia. 366
      • Confeßio & sermo an præferri queant. 367
      • De excusatione ratione ætatis in pueris & senibus. 368. & seqq.
      • Interdicti tempore an obligati habentes Cruciatam. 371. & seqq.
      • Circa inuitos & coactos audientes. 374. & seqq.
      • Missa an dici debeat pro animabus in conceßione pro illis. 403
      • Vna Missa plures posse liberari. 504
      • Prælati an poßint subditorum Missas applicare. p. 7. 96. vbi specialiter de Concilio Prouinciali.
      • Tres Missæ Natiuitatis D. dici possunt post mediam noctem. 106. & 107. de quo & p. 8. 225. & seqq.
      • Plures Missæ an dici queant cum licentia Episcopi; & specialiter in die Commemorationis omnium defunctorum. 295. & seqq.
      • Notanda quædam circa ritus in Missa seruandos. p. 8. 98. & seqq. Vbi specialiter de mora aliqua ante Sacramenti sumptionem.
      • Circa Collectam, & famulos tuos &c. specialia & vtilia quædam. 116
      • In Collecta pro Indijs quid peculiare. 121. & seqq.
      • De obligatione circa illam. 124. & seqq.
    • Missiones.

      • Ad eleemosynam spiritualem spectant, & quales pro illis eligendi. p. 7. 125. & seqq.
      • Mißionarijs prohibita negotiatio sub grauißimis pœnis. 252. & seqq.
    • Monialis.

      • An Abbatissa triennio expleto poßit iterùm eligi. p. 8. 68. & seqq. Vbi quod omnia vota requirantur.
      • Prælatus an poßit non confirmare. 72
      • Quid facturus præsidens electioni. 73
      • Deceptio duas tertias partes requirentium in prima electione. 74
      • De transmigratione Panamensium Monialium varia dubia. Sect. 46.
      • Ibi Index marginalis, cum generali pro casibus huiusmodi doctrina.
    • Mors.

      • Quæ notitia illius sufficiat in coniuge ad secundas nuptias. p. 5. 128
      • De articulo mortis vide Baptismus, Casus reseruati, Confessio, Eucharistia, Opinio.
    • Munera.

      • An dari à Religiosis suis Prælatis poßint pro nominatione ad Paræcias Indorum. p. 7. 50. & seqq. Vbi notanda documenta.
      • Vt sint iudicibus prohibita. p. 8. 334. & seqq. Vbi quid ex natura rei, & decem tituli, ex quibus dari contingere potest. Ibi Index.
      • Quid ex humanis legibus. 344
      • Circa iudices Consulatus quid specialiter dispositum. 513. & seqq. Vbi & generaliter vtilia.
    • Mutuum.

      • Quid circa illud in pecunia sit Antuerpiæ statutum, & quomodò intelligendum. p. 8. 387. & 388
      • Proscriptio Propositionis ab Alexandro VII. circa mutuum quomodo procedat. 389
  • N.

    • Negotiatio.

      • QVis dicatur Negotiator. p. 7. 151
      • Circa quædam an negotiationis nomine comprehensa. 150. & seqq.
      • Ex dispensatione Episcopi an poßit Parochus negotiari. 154
      • De negotiatione per alios. 155
      • Religiosi circa hoc defensi. 159. & p. 8. 261
      • Prohibita à Clemente IX. Ecclesiasticis in vtrâque India. p. 8. 252. & seqq.
      • Vbi multa pro ea, & alia Vrbani VIII. Ad solos Religiosos spectare Constitutionem Vrbani. 257
      • Clementis ad Mißionarios. 258. & 259
      • Non prohibita, quæ secundùm Sacros Canones est licita, licet probabiliter. 260
      • Circa pœnas. 262. & seqq.
      • Excommunicatio sublata à Paulo V. 266. & 267
      • Regij Officiales vt valeant cum pecunia sibi credita negotiari. 292. & seqq.
    • Neophyti.

      • Qui sint ad vsum priuilegiorum. p. 6. 457
      • An eorum priuilegia ad Mixtos poßint extendi. 467. & 468
    • Nouitiatus, Nouitius.

      • Renuntiatio facta à Nouitio Societatis. p. 8. n. 6. contra modernum quemdam.
      • De informationibus necessarijs. 169. vbi multa specialia.
      • Nouitiatum non repetendum cessante impedimento iuxta probabilem opinionem. 186
      • Ratione egressus èex Conuentu quomodò interrumpatur. 541. & seqq. Vbi specialiter de Monialibus.
  • O.

    • Obedientia.

      • PRæstanda Pontifici etiam difficilia præcipienti. p. 5. 127
      • In dubio quomodo obediendum Prælato circa rem præceptam. 157
    • Occasio.

      • Vide Malum.
    • Officium diuinum.

      • Vide Horæ Canonicæ.
      • Oracula viuæ vocis, quæ ad illud spectant, reuocata. p. 8. 32
      • Circa Officium Resurrectionis moderni scriptoris asserta refutata. 34. & seqq.
    • Officium ciuile.

      • Quinam ad illa admitti queant. p. 8. 394. vbi de Exteris.
    • Opinio.

      • Opinionis, fidei, & intellectus discrimen ex D. Bernardo. p. 5. 14
      • Probabilitati quomodo non obstet dubium. 9. & seqq.
      • Prudentia opinioni congruit ex Aristotele explicata. 15
      • Quomodo in operante iuxta illam sint iudicia diuersa. 16. & 17
      • Quando non liceat opinionis probabilis vsus. 19
      • Regula Tene certum. vt habeat locum in illo. 20
      • Non esse necessariam moralem certitudinem, nisi in ordine ad operationem, in qua est absoluta. 22. 23. 26. 36. & seqq.
      • Non obstare formidinem, & quid illa. 33
      • Nullum in eo peccandi periculum. 29. 45. 49
      • Vt faueat P. Bonæ Spei illustri testimonio. 44
      • Sufficientem esse diligentiam in illa. 48. neque exempla conuincere, de quibus 50. & 51. Sicut neque absurda. 52. & 53
      • Medicis vt licitus illius vsus. 53. & Iudici 54
      • Ex ignauia argui non posse. 55
      • Circa Auctores pro illa. 57
      • Admonitio Alexandri VII. ad PP. Dominicanos. 58
      • Circa vnius Doctoris auctoritatem. Sect. 8. & 9. & n. 84
      • Probationes optimæ ex P. Scildere. 70
      • Quid specialiter quando necessaria est operatio. 77. & seqq.
      • De opinione communiter recepta vt non improbabili. 82. 83
      • Horologia vt faciant opinionem probabilem, & quid circa illa. 85. & seqq.
      • Erroris & opinionis discrimen. 90
      • Mutatio opinionis vt liceat. Sect. 12. & n. 110. & seqq.
      • Definitio opinionis probabilis ex P. Scildere defensa contra P. Bonæ Spei. 115. & 116
      • Pro P. Rhodes. 117. & 118. circa aliqua improbato. 110
      • Pro P. Herincx. 120. & 121
      • Certitudo ab extrinseco & ab intrinseco vt conueniat communi sententiæ. 121. & 122
      • Excessus circa hoc Fagnani. 124
      • Circa Auctores vt faueant aduersarij. 130
      • Praxis Catholicarum Vniuersitatum. 131
      • S. Scripturæ auctoritatibus fit satis. 135
      • Circa operantem iuxta alterius opinionem. 137
      • Ex iudicio circa illicitam operationem argumento desumpto responsio. 136. & seqq.
      • Minùs tutum vt sequi liceat. Sect. 16.
      • Quo sensu Pontifices contrarium videantur asseruisse. 150. & seqq.
      • Ex conscientia dubia malè argui. 153
      • Caramuelis & Fagnani inepta conciliatio. Sect. 22. & prior vindicatus. 189
      • Obiectioni ex incertitudine iudicij practici ob Auctorum contra stantium sensum, factum satis. 194
      • Pro vera sententia demonstratio. 195
      • Ex duabus æquè probabilibus opinionibus licitum esse vtramlibet sequi. Sect. 22. vbi modus dicendi P. Terilli refutatus.
      • Licitum esse opinionem minùs probabilem amplecti, sed sine assensu circa illam. Sect. 23. contra citatum Auctorem illum, pro quo ratio validißima. 223
      • Si dari assensus prædictus poßit, an futurus prudens. Sect. 24. Negatur cum varia doctrina.
      • Circa certitudinem vltimi dictaminis certior doctrina. 238. & seqq. Vbi quod sit euidens, etiam in materia fidei, & posse demonstrari. 243. & 247
      • Moralem certitudinem non sufficere. 249. & 250
      • Minùs probabilis sub qua consideratione poßit in praxi magis probabili & tutæ præferri. 254. & seqq. Vbi de singulari sensu P. Terilli.
      • Antiqui Scriptores cum Modernis circa præsentem controuersiam conciliati. 266
      • Certitudo iudicij practici conuenientiùs explicata. 292. & seqq.
      • Circa formidinem exacta disquisitio. Sect. 30
      • Sine illa vt stare opinio queat. 304. & seqq.
      • Ex sententia circa Conceptionem Virginis vt argui queat. 307. & seqq.
      • Obiectorum solutione roborata. 326. & seqq.
      • Iudicium practicum probabile non sufficere contra P. Verricelli. 335. & seqq.
      • Excursio circa Tractationem P. Antonij Alfonsi Sarasæ de opinione probabili. 175. vbi multa vtilia, neque obuia. Ibi Index marginalis.
      • Illius pars altera circa obligationem Confessarij conformandi se pœnitenti secundùm probabilem opinionem operanti. 196. Vbi cum Seuero Iurista concertatio. Ibi etiam Index.
      • Opinionem esse posse improbabilem, licet in Expurgatorio non videatur proscripta. p. 8. n. 3
      • Improbabilitas non est censura Theologica. 5
      • Vsus opinionis probabilis vt liceat in Tribunali S. Inquisitionis. p. 7. 30
      • Agmen Auctorum pro benigna stantium. 175
      • Obseruatio circa illam. 176
      • Nulla est tutior quàm alia. 188
      • Quomodo euidentia fundamenta necessaria sint ad tollendam probabilitatem. p. 8. 507.
      • Minùs probabilis vt reddi magis probabilis queat. 549
      • Iudicium S. Inquisitionis vt reddere poßit probabilem singularem opinionem. p. 8. 1. & seqq.
    • Oratorium.

      • An celebrari in eo poßit transacto tempore conceßionis.
    • Ordo.

      • Circa asserta quædam Indici Scriptoris. p. 6. 298. & seqq.
      • Æthiopes an poßint ordinari. 305. & seqq.
      • Circa Religiosos quædam. p. 8. 145. & seqq.
  • P.

    • Papa.

      • VIde Obedientia, Opinio.
      • Cùm dispensat, quàm certa dispensatio. p. 61. 7
      • Cùm tacet an debeat consentiens reputari. p. 8. 325. & circa Cruciatam. 333
      • Publicum Sanctorum cultum non solùm vt Princeps, sed vt Iudex decernit. p. 6. 16
      • In Beatificatione plusquàm permittendo procedit, & èex Cathedra decernit. 72. & 73
      • Sententia illius quomodo sententijs aliorum præiudicet. 236
      • Pia illius voluntas præsumitur, vt non approbati in casu necessitatis possint Confessiones audire, pro quo Synodus Quitensis. p. 7. 136
      • Eius dispositiones quando Religiosos comprehendant, si de illis non faciant mentionem. p. 8. 138
      • Quidquid èex Cathedra decernit, fidei habet certitudinem. 445
      • Pontificatus an sit iure diuino Sedi Romanæ adnexus. 495.
      • Papa in Indijs an esse possit. Circa quod à n. 493
      • De illius potestate circa Infideles vt eorum dominia possint alijs conferri. 622. 627. & 628
    • Parochus.

      • Parochi Indici quo teneantur Rituali vti. p. 6. 147. Vbi de auctoritate Ritualis Pauli 5.
      • Tenentur ad tribuendam Indis Communionem. 395. & seqq. Vbi quid stante dubio.
      • Circa administrationem noctu, & equitando. 398. & 399
      • Quid quando pro longiùs distantibus postulatur. 400. & seqq.
      • Quid de ebrio, qui post ebrietatem mansit sine sensu. 403. & seqq. vbi & de alijs Sacramentis.
      • Transacto Paschate manere obligationem. 406. & seqq. Etiam in Indis. 412
      • An pro anticipatione sit obligatio in præuidente impedimentum. 411
      • Propter laborem an à ieiunio excusentur. 425. & seqq.
      • Circa iura Parochialia. 483. & seqq. Vbi & de Religiosis.
      • Damnabiles abusus circa sepulturas. 490
      • De Parochis ignorantibus Indorum linguam. p. 7. 38. & seqq.
      • Praxis non tolerabilis. 43
      • Non semper esse irritam collationem. 44
      • Sublato impedimento non esse collatione opus. 45. Etiamsi habita per concursum. 47
      • Religiosi Parochi ex iustitia administrare debent. 69. & seqq.
      • De obligatione circa residentiam. 76. & seqq. Vbi ad quæ poßint assumi officia.
      • Non satisfacere per se non seruientem, cura omni Coadiutori relicta. 79. & seqq.
      • Nec facere fructus suos. 83
      • Compositio circa hoc virtute Cruciatæ vt poßit locum habere. 83. & 84
      • Quid circa suspensos & excommunicatos. 85
      • Semel in anno tantùm Paræcias visitantibus quale stipendium debeatur. 87
      • De obligatione circa Missas, & earum applicationem. 93. & seqq.
      • Quæ distantia excuset à recursu ad Episcopum. 99. & seqq.
      • Circa horam celebrandi. 104. & seqq.
      • De administrando Viatico. 105
      • Qualiter punire Indos poßint. 108. & seqq.
      • Religiosi Parochi non habent liberam administrationem omnium Beneficij bonorum. 123. & 124
      • Circa Oblationes quæ obligatio. 128. & seqq. Vbi de obligatione restitutionis.
      • Cùm Indis vt dispensare circa Ecclesiæ præcepta queant. 132. & seqq.
      • An confiteri Sacerdoti non approbato poßint, & quid Indi Paræciani. 135. & seqq.
      • De obligatione circa diuinum Officium. 140. & seqq.
      • Vbi de obligatione restitutionis ex defectu circa illud.
      • Coadiutores cum futura succeßione an dari queant. Et quid de alijs. 144. & seqq.
      • Negotiatio vt illis prohibita, præsertim Indicis. 149. & seqq.
      • Circa specialem prohibitionem Synodi Diæcesanæ Limensis. 163. & seqq. Vbi specialia quædam.
      • Circa obligationem applicandi Missas. 295. & seqq. Vbi de statuto Toletanæ Synodi, & quomodo poßit Indicis Parochis applicari.
      • An compellere Indos poßint ad constructionem Ecclesiæ, & domus suæ habitationis. 307. & seqq.
      • An dispensare cum Indis poßint in petitione debiti coniugalis. 341
      • Coadíutor an dispensare cum Parocho possit circa ieiunium. p. 7. 426
      • Quomodo se gerere debeat cum Paræciano, cum quo inimicitias habuit. p. 8. 457
      • Parochos Indicos non teneri ad doctrinandum exemplo, Propositio damnata. 467. & seqq.
      • De Parocho Indico dicente peccata, quæ audiebat puer annorum octo. 479. & seqq.
    • Patronus Sanctus.

      • De patronatu S. Rosæ. p. 6. 92. & seqq.
      • Plures esse principaliores posse. 96. & 97. Vbi de Patronatu S. Francisci Xauerij.
      • Circa praxim electionis. 97
      • Circa minùs principales an obliget Decretum S. Congregationis. 105
      • An tales esse poßint Beatificati. 108
      • Quid pro Indijs. 109
      • An præferendi Titularibus. 111. & 112
      • An idem Patronus qui & Titularis. 113. & 114. negatum.
      • Quis tenendus ordo in Commemorationibus, & an de vtroque futuræ. 114 & seqq.
    • Pauper.

      • Non teneri ad decimas. p. 6. 428
      • Illis facienda restitutio à Parochis ob doctrinæ defectum. p. 7. 131
      • Paupertatis votum. Vide Votum.
    • Peccatum.

      • Vt actio sit peccaminosa requiritur notitia malitiæ & reflexio supra illam. p. 5. 4. & seqq. Quid de obduratis. 7. & 8. Vide etiam. p. 8. 473. & 474.
      • De peccantibus ex fiducia diuinæ misericordiæ. p. 7. 86
      • Quoad venialia tantùm potest quis esse liber. p. 6. 160
      • Perseuerantia in mortali etiam per vnam noctem timenda, & quid inde in ordine ad reseruata. 101
      • Peccatum graue quomodo leue esse in materia queat. 169. & seqq.
      • Minimum inter mortalia ebrietas. 359
      • Operans iuxta opinionem probabilem neque materialiter peccat, sicut neque qui cum dispensatione. p. 7. 188
      • De habente venialia tantùm cum originali. p. 8. 440
    • Periculum.

      • Nullum esse in vsu opinionis probabilis. p. 5. 29. 45. & 49. Vide Opinio.
      • Quando non est periculum iniustè iudicandi, quomodo licet munera accipere.
    • Pœna.

      • Imponi nequit operanti iuxta opinionem probabilem. p. 6. 509. Quid de Parochis. p. 7. 169. & seqq.
      • Mulctæ pecuniariæ an poßint Parochis Religiosis imponi. p. 6. 510
      • A lege an sine culpa. p. 6. 173, 174
      • Quid vulgariter pœnæ. 174
      • Pœna commißi vt obliget. p. 8. 503
      • De pœna Seuerini. p. 6. 40. Vbi non fuisse S. SeuerinũSeuerinum.
      • Ad illius incursionem sententia declaratoria iudicis requisita. p. 2. 62
      • Pœnam damni solùm infligendam Indis damnata Propositio. 438. & seqq.
    • Pœnitentia.

      • Pro animabus Purgatorij imponi valet. p. 6. 238
      • Indis quæ imponendæ. Sect. 28. Vbi specialia quædam. Ibi Index.
      • Pœnitentiæ Sacramentum quomodo ad salutem necessarium. 448
    • Possessio.

      • Circa regulam de meliore conditione in dubio poßidentis. p. 5. Sect. 17. 18. 19. & 20. n. 158. & seqq.
      • Moralis explicata. 168
      • Contra Deum vt stare poßit. 175
      • Vt stet pro Deo. 179
      • Non benè circa illam quosdam philosophari. 184. & 185
      • De possessore malæ fidei vtilia multa. p. 8. n. 300. & seqq.
    • Præbendarius.

      • An condi poßit statutum pro excusandis senibus ab aßistentia. p. 8. 404
      • Pro Indijs negatur. 406
      • Sine illo stare posse remißionem. 407. De Septuagenarijs agitur. 409. & 410
      • Vide Canonicus.
    • Prædicatio.

      • Vide Missiones.
      • An illius auditio Missæ auditioni præferenda. p. 6. 367
      • Sine vitæ exemplo quàm inutilis, immò & damnosa. p. 8. 467. & seqq.
      • De benedictione Episcopi pro ea requisita, aut licentia illius. 647. &. 648
      • Pro quibus locis necessaria in Regularibus. 650
      • De examine volentium in alienis Ecclesijs prædicare. 651
    • Prælatus.

      • Prælatis ritè se gerentibus an Doctorum conferatur Aureola. p. 7. 266
      • In caußis S. Inquisitionis non se debent intromittere. p. 8. 135. & seqq.
      • Prælati Religiosi id erga proprios possunt subditos quod Episcopi erga suos. p. 6. 452
      • Per Bullam Adriani quàm ampla illis potestas, dum solùm excipit actus, qui non exigunt consecrationem Episcopalem. 456
      • Pro eadem. 466. Vbi non obstare ostenditur quòd videatur finis conceßionis defecisse.
      • Cognoscunt de violatione sigilli ConfeßonisConfeßionis. p. 7. 36
      • Qui actus excommunicati Prælati sint validi. 52
      • Mutatio non substantialis circa Prælatum non ohstatobstat quo minùs frui poßit honoribus, quibus ante illam fruebatur. 224
      • De obligatione Regularium Prælatorum circa lectionem Constitutionum ad S. Inquisitionem spectantium. p. 8. 132
    • Præsentatio.

      • Cum sola Regia præsentatione an liceat in casu neceßitatis Episcopalem administrationem assumere, aut etiam plus aliquid eo in genere vsurpare. p. 8. 75. & seqq. De illa sæpè alibi.
    • Præsumptio.

      • Quæ vehemens vt pro certa habeatur. p. 5. 22
      • Circa præsumptionem sufficientis dispositionis in petente Baptismum. p. 6. 158
    • Pretium.

      • An taxari poßit pro mercibus in Indias asportatis. p. 8. 83. & seqq.
      • Ob pretia rerum aucta quomodò aliquid accipi queat vltra salarium. 347
      • In Monopolio concesso à Principe taxandum pretium iustum, & vnde tale. 536
    • Prætor.

      • Non potest pro ijs, quæ ad officium spectant aliquid vltra salarium reportare. p. 8. 94. Vbi casus peculiaris.
    • Priuilegium.

      • Non amittitur per legem de illo non facientem mentionem. p. 6. 122
      • Circa dispensationem in bigamia. 343. & 344
      • Circa illegitimos 435. & seqq. cum notanda doctrina.
      • Non amittitur per non vsum. 387
      • Circa Simoniacum, & facultatem restituendi Beneficium. 445. & seqq.
      • Neophytorum priuilegia ad Mixtos an valeant extendi. 462. & seqq.
      • Priuilegia post Indorum conuersionem vrgere. 462
      • De duobus amplis priuilegijs circa dispensationem. 474. & seqq.
      • Pro reuocatione an necessaria notificatio. 479. & 481
      • Circa Communicationem Religionum pro Festis. p. 8. 42. & seqq. Vbi & de diuino officio.
      • De priuilegio quodam circa negotia S. Inquisitionis an sit communicatio. 139
      • De alio PP. Dominicanorum circa Informationes. 180. & 182.
      • Auferuntur abutentibus. 199
      • Carmelitanorum Discalceatorum circa transitum ad Carthusiam. 208. & seqq. circa quod multa.
      • Quod circa appellationem prohibitam est communicabile. 217
      • Sixti IV. pro Minoribus vt Symbolum in Festis Sanctorum suorum dicere poßint. p. 6. 137
      • Clementis VII. pro quo Parte 8. 414. 416. & 418
      • Aliquando ad maiorem tantum conscientiæ quietem conceditur. 636
    • Prorex.

      • Proreges an emere debita à Minerarijs poßint. p. 8. 345
      • Quid si Regio nomine. 376
    • Prosper Fagnanus.

      • Probabilitatis iuratus hostis, contra quem. p. 5. paßim.
      • Quanta illius effata minimè toleranda. 124. Contra quæ 125. & seqq.
    • Purgatorium.

      • An animæ in illo orent. p. 6. 23
      • Deum in illo citra condignum punire. Et quid de Indis. p. 8. 425
  • Q.

    • Quadragesima.

      • TOtum illud spatium pro Confessione Indis concessum & vltra. p. 8. Sect. 27. Vbi aliqua circa illud.
    • Quæstio.

      • De quæstionibus apud Dianam obiectio Fagnani euanida. p. 5. 56
      • Quæstio circa communicantem post auditam horam noctis duodecimam. 85
    • Quæstor.

      • Vide Negotiatio, Restitutio.
      • Excusatio in illis circa solutionem ex præsumpta Proregum voluntate non probanda. p. 8. 354
      • Non discutiendum mandatum. 355.
  • R.

    • Regula.

      • DE odijs & fauoribus vt accipienda. p. 5. 166
      • In 6. duodecima de verosimiliori in obscuris sequendo. 280
    • Religio, Religiosus.

      • Religiosi in Indijs an frui poßint facultatibus Episcopis concedi solitis. p. 6. 449. & seqq.
      • An poßint erga subditos quod Episcopi ex Tridentino. 452
      • Quid de irregularitate ex hæresi contracta. 453
      • Et de competentibus Episcopis ratione neceßitatis. 454
      • Immeritò illis obijci pingues redditus, & ædificia à quodam Prælato. 488. & 489
      • Non residentibus an dari queant doctrínæ Paræciales. p. 7. 57
      • Simoniaci an intercedentes cum promißione emolutorum. 58. & seqq.
      • Prælati possunt nominare cum onere pensionis moderatæ. 63. & 64
      • An sola Prælatorum nominatione poßint Paræcialem curam assumere. 65. & seqq.
      • De Coadiutore à Prælato misso 68. & de Socijs 72.
      • Circa Ordines quando non adest Diæcesanus Episcopus notanda quædam. p. 8. 145. & seqq.
      • An suspensionem incurrant, si Confeßiones audiant in priuatis domibus contra Episcopi Edictum. 241. & seqq.
      • Quid obseruandum in Confessionibus ad vitandas cum Episcopis controuersias. 244
      • De Religioso turpiter expendente. 302. & 303
      • An Cleri nomine veniant in ordine ad contributiones. 605
    • Reliquiæ.

      • Ex veneratione illarum in Beatificatis infertur eorum gloriæ certitudo. p. 6. 64
      • An in Proceßionibus circumferri queant. Ibidem.
    • Reseruatio.

      • Vide Casus reseruati.
      • Quomodo pro illa sit necessaria materia ex se mortalis. p. 8. 196
      • Circa reseruationem peccatorum carnalium quæ refutatæ sententiæ. 189. & seqq.
    • Restrictio mentalis.

      • Vt liceat. p. 5. 105
    • Restitutio.

      • Vide Fructus.
      • Vbi non est peccatum mortale, non esse obligationem ad illam. p. 7. 70
      • De quadam regula circa ipsam in Parochis Indorum. 129
      • Fieri posse Ecclesiæ pro ornamentis &c. 131.
      • Vbi quid ex doctrinæ defectu ex Limensi Concilio.
      • Ob defectum in recitatione diuini Officij. 120. 140. & seqq.
      • Ob accepta munera. p. 8. 184. & seqq.
      • De Quæstore præferente non aßignatum à Prorege. 344. & seqq. Vbi an id stare licitè poßit, & quo lucro, & quid circa incertas personas.
      • Ex damno incertæ personæ an obligatio. 359
      • Circa restitutionem damnorum exactior doctrina. 266. 267.
    • Reuelatio.

      • De peculiari quadam D. Birgittæ. p. 8. 268. & 289
      • Alia eiusdem. 270
    • Rex.

      • In conscientia teneri ad solutionem debitorum pro ministrorum fraudibas ad instar priuati soluentis per famulos. p. 8. 363
      • Eius nomine vt emi debita poßint. 376
      • An dici Vicarius Ecclesiæ & Papæ poßit. 454. & seqq.
      • Quomodo Monopolia concedere queat. 535
      • Non teneri stare contractui præiudiciali. 540
      • Quomodò præsentare ad Ecclesias Paræciales. 599
      • Pro illo oratio. 614
    • Ritus.

      • Superstitiosi in Missa damnati. p. 8. 473 & seqq. Vbi de Gentilico quodam.
    • Rosa Sancta Limana.

      • Ex illius Beatificatione ostenditur Sanctos statim à morte gloriam obtinere. p. 6. 72. & seqq. Vbi specialia circa illam.
      • De illius Patronatu, & meritis pro ipso. 92. & seqq.
      • An etiam Titularis esse queat. 98. & seqq.
      • Circa Missas votiuas. 102. & seqq.
      • Quem locum in suffragijs Sanctorum habitura. 112, & seqq.
      • Ipsius elogium. 124
      • Rosula à Christo amanter compellata. 125
      • Cum Beata Rhode composita, & inde collaudata. 126
      • Quinque Rosæ Sanctæ totidem Christi respondentes vulneribus, & quid in Peruuiana peculiare. 126. & 127
    • S. Rosula.

      • In Martyrologio Romano die 14. Septembris nomen est viri, contra aliquos. p. 6. 125
  • S.

    • Sacerdos.

      • Vide Horæ Canonicæ, Officium diuinum, Parochus.
      • Sacerdote ficto administrante, & bona cum fide accedentibus. p. 8. 268. & seqq.
      • De non ficto, sed carente iurisdictione. 271
    • Sacramentum.

      • Quæ mutatio in forma illi obstet. p. 6. 66. & 267
      • An quod additur formæ, ex voluntate Ministri poßit ad illam pertinere, & vsque ad illud non perfici Sacramentum. 262. & seqq.
      • Quid circa formam aliam. 268
      • Discrimen inter Sacramenta viuorum & mortuorum. 291
      • Vide Baptismus, & Fides.
    • Sancti.

      • In veteri Testamento vt inuocari potuerunt. p. 6. 45. Vbi decorum cultu.
      • Quomodo dici poßit vitam præsentem eos parturijsse. 52
      • Aliqua in Sacris Officijs vt illis congruant. 59. & seqq.
      • Radios & splendores gloriam indicare. 62. & seqq.
      • Quid de SS. Elia & Ioanne Euangelista. 65
      • Illorum Reliquiæ insignes in Limano Collegio. 144
      • An Solis primæ & Secundæ Classis Octauæ conueniant. 145
      • Ordo in CononeCanone Missæ non semper ratione antiquitatis. 146
      • Quædam eorum exempla non imitanda. p. 8. 106
      • Cognomina an in Sacris Officijs assumenda. 107. & seqq.
    • Scandalum.

      • Quale in Parochis cœnantibus coràm Indis in diebus Ieiunij, etiamsi excusari aliàs queant ob defatigationem. p. 6. 427
      • Scandalum falsò obiectum Religiosis ob negotiationem. p. 7. 159.
      • De scandalo Clerici locantis operas suas. 126
      • Circa scandalosam Propositionem. p. 8. 456 & 457. Vbi qualiter scandalum sumi poßit.
    • Scientia.

      • De Seniorum scientia. p. 5. 72
    • Scriptura Sacra.

      • Ex illa ineptè argui contra licitam sequelam opinionis probabilis. p. 5. 135
      • Ex illa ostenditur credendum vni, sed digno fide. 65
    • Scrupulus.

      • Vide Formido. & p. 5. 341
    • Secretum.

      • Iuramentum de illo vt obliget. p. 8. 521. Vbi de iuramento iudicum Consulatus.
    • Sententia.

      • Pro communi sequenda quæ restrictiones. p. 5. 291
      • Quæ contra Conceptionem vt dici temeraria queat. 315
    • Simonia.

      • An dispensari poßit cum Simoniaco vt retineat Beneficium virtute Bullæ Pij V. aut ex concessione Concilij Tridentini pro Episcopis. p. 6. 445. & seqq.
    • Societas IESV.

      • Illustre illius elogium. p. 5. n. 3
      • Seminaria eius an veniant nomine Ecclesiæ. p. 6. 90
      • Priuilegia ad dispensandum in matrimonij impedimentis. 346
      • Renuntiationem factam in illa esse reuocabilem. p. 8. 7. & seqq. & oppositum esse improbabile contra neotericum Scriptorem. Vbi & alia scitu digna.
      • Circa quoddam eius priuilegium notanda quædam. 59
      • De alio pro dispensatione in gradibus prohibitis pro foro externo. 60. & seqq. ubi specialia quædam.
      • De priuilegio circa examen pro Ordinibus. 157. & seqq.
      • Aliud circa informationes pro Nouitijs. 181
      • Specialis difficultas circa Decretum 25. Octauæ Congregationis. 183. & seqq. vbi & notatu digna.
      • Notanda doctrina. 188
      • Casus reseruatus circa castitatem qualis. 194. & 195.
      • Speciale dubium circa extinctionem Votorum per Profeßionem. 207
      • Fruitur priuilegio Carmelitanorum Discalciatorum circa transitum ad Chartusiam. 210
      • Duo præclara illius elogia. 211. & 212
      • An ex commißione Episcopi poßit solus Religiosus Societatis in Matrimonij impedimentis dispensare. p. 6. 353
      • An in Congregatione abbreuiata legi debeant Bullæ spectantes ad Tribunal S. Inquisitionis. p. 8. 133
    • Sponsalia.

      • Circa illorum obligationem. p. 8. 458
      • Ibi Index.
    • Statutum.

      • Circa aßistentiam Præbendariorum. Vide Præbendarius.
      • Circa statutum Toletanæ Synodi circa Missarum applicationem. p. 6. 295. & seqq.
    • S. Stephanus.

      • Cuius sit Claßis eius Festum. p. 6. 145
    • Supplicatio.

      • Quando liceat, & quam habeat vim. p. 8. 322. & seqq.
    • Suspensio.

      • De incursa ob defectum ætatis. p. 6. 304
      • De imposita ab Episcopo contra audientes Confeßiones in domibus priuatis. p. 8. 241. & seqq.
    • Symbolum.

      • Cur in Missa non omnibus Sanctis tribuatur ex professo disquiritur. p. 6. 138. Vbi obseruatu digna.
  • T.

    • Tabacum.

      • AN eius sumptione violetur ieiunium naturale. p. 6. 193
      • Concilij Limensis Decretum an pro communicaturis omnibus vrgeat. Ibidem & seqq.
    • Tempus.

      • Circa determinatum tempus præcepti. p. 5. 97
      • An continuatum necessariò futurum, cùm determinatur aliquid Pontificio indulto. p. 8. 290
      • Circa Nouitiatus annum. 292
      • Quod dicatur breue.
    • Testis.

      • Paucorum testimonio aliquando standum contra plures. p. 5. 24
      • Dicto vnius vt credendum. 65
      • Quid stante eorum paritate. 200. & 227
      • Vni testium æqualium nequit præstari fides. 208
      • Quomodo vni credatur circa consuetudinem, & alia. p. 8. 1. & 6
      • Sufficere illum ad impediendum Matrimonium. 64. Sed non Indum. 65
    • Theologus.

      • Ad Theologos spectare decisionem eorum, quæ ad conscientiam spectant, potiùs quàm ad Iuristas ostenditur. p. 7. 155. & seqq. contra Iuristæ cuiusdam leuia commenta.
      • Canonum & legum tractatio vt spectet ad ipsos. 157
      • Insignes aliqui Iurisperiti, qui & Theologi, in quibus Dom. Doctor Didacus de la Rocha Togatus Senator in Limana Cancellaria probitate & sapientia commendatus. Ibidem.
    • D. Thomas Aquinas.

      • Explicata eius doctrina de imperio rationis circa actus obscuros, sicut voluntas mouet seipsam. p. 5. 216
      • Circa eius assertum de miraculosa erga Gentiles prouidentia facientes quod in se est. p. 6. 167
      • Quidquid scripsit fuisse diuinitùs infusum vt accipiendum. p. 7. 155. & 157.
  • V.

    • Venditio.

      • INdis vt liceat Guarapum vendi p. 6. 417
      • Notanda doctrina pro venditione circa ebrios. Ibidem.
      • Quando venditor non teneatur de euictione. p. 8. 314. & seqq.
      • Exteris non licet carius vendere. p. 8. 400
    • Vicarius.

      • Nomine Ordinarij venit. p. 8. 192. Vbi casus peculiaris.
      • Vicarius Episcopi an esse Parochus poßit. p. 7. 77
      • Quid de eius habitatione. 219
      • Vicario Sede Vacante quid competat circa concursum pro Beneficijs. p. 8. 600
    • Visitator.

      • Circa Ecclesiasticum aliqua. p. 7. 167. & 168
      • An acquirat dominium eorum, quæ accipit. p. 8. 351
      • Vt queat punire Parochos per alios contractantes. p. 7. 171
    • Viuæ vocis Oracula.

      • Quæ pro integris regnis non videntur reuocata. p. 6. 391
      • Quædam non esse reuocata contendit modernus Auctor efficaciter impugnatus. p. 8. 28. & seqq.
    • Voluntas, Voluntarium.

      • De imperio voluntatis erga rationem & potentias. p. 5. 216. 217. & 221
      • Violentiam an pati queat. 218
    • Votum.

      • Paupertatis qualis perfectio. p. 8. 13
      • Votorum renouationis præclarum exemplum. 185
      • An durent in profitente, qui extingui non vult. 202. & seqq.
    • Vsura.

      • Vnde illicita. p. 5. 298
      • Vide Mutuum, Contractus Restitutio.
  • Z.

    • Zelus.

      • QValis Clementis IX. in Constitutione contra Ecclesiasticos negotiantes in Indijs. p. 8. 252. & seqq.
EXCMO. SENOR.

EXCMO. SEÑOR.

EL tribunal del consulado, dize, que con la noticia que tuuo de que los Assentistas de los Negros solicitauan introducirlos en este Reyno, passando a el sus fatorias, y contrataciones, y que con efecto nauegauan cantidad muy considerable de ellos. Presentó memorial suplicando a V. Exc. se siruiesse de mandar que se embargassen, para que vendidos por cuenta de su Magestad, por la inobseruancia de los capitulos del assiento, su procedido se entrasse en la Real caxa.
Y porque es negocio de tanta calidad, y materia de que pende la conseruacion destos Reynos, y de los Comercios de toda la Monarquia por sus dependencias: halla que puede y deue representar a V. Exc. los graues inconuenientes que resultan de permitir tan perniciosa nouedad, y que trae consequencias muy nociuas, sin que se considere conueniencia que obligue a la disimulacion.
Porque los pretextos con que se introduxo el assiento fueron la vtilidad de la Real hazienda, y la publica de estos Reynos, suponiendo que se hazia vn seruicio muy considerable a su Magestad, dandole de derechos en siete años dos millones, y cien mil pesos, y que las Indias tendrian los negros de que necessitauan para la cultura de sus haziendas; y los efectos han sido tan contrarios a la propuesta, que solo se han experimentado grauissimos perjuicios inegables, como verificados con la experiencia.
Pues en quanto a los intereses de la Real hazienda, es de aduertir, que los negros que se introducian en los puertos de las Indias pagauan de derechos nouenta y cinco pesos por cada pieça, segun consta de la certificacion que dio Don Sebastian Gomez Carrillo del orden de Santiago, Contador de la Ciudad de Panama, inclusa en la executoria despachada por el Supremo Consejo de las Indias, que presenta; y estos mesmos esclauos conducidos a esta Ciudad, y otras partes del Reyno pagauan nueuos derechos: todos los quales pretenden los Assentistas que se incluyan en los cien pesos referidos; con que no solo han tenido crecimiento, sino mucha diminucion.
A esto se añade, que segun diferentes capitulaciones de los assientos que el Comercio celebrò con su Magestad, se halla preuenido, que si se concediesse gracia y remission de algunos derechos, lo que importassen se huuiesse de rebaxar; y si los fatores de los Assentistas comercian los Negros en esta Ciudad libres de alcabala, y las demas contribuciones se auran de admitir en data cien mil pesos de armada a armada, suma muy considerable, en que serà muy damnificada la Real hazienda.
Por manera, que hecho el computo de lo que pudieran importar los derechos de los esclauos, si los introduxessen los vassallos de su Magestad, aun sin el estanco, y sin las delicadezas que pactaron los Assentistas, excediera en gran cantidad a los dos milliones, y cien mil pesos que ofrecieron. Y esto sin otras circunstancias, que ellas por si se manifiestan facilmente. Y en quanto a la vtilidad comun de los vassallos, y vezinos de este Reyno, y sus contrataciones tambien es grauissimo el perjuicio que se ha experimentado. Porque no pudiendo introducir se los esclauos por otra mano, que la de los Assentistas, y sus fatores, los venden a precios excesiuos, siendo necessario auerlos de comprar por la cantidad que pide su antojo: de suerte que si se replica, o insta en la moderacion ordinariamente responden, que lo busquen en la otra botica.
Y siendo la obligacion de introducir cada año tres mil y quinientos negros, y enlos siete veinte y quatro mil y quinientos, no cunpliendo con esta calidad los van trayendo en numero corto, con que se experimenta perpetua necessidad, y tienen la ventaja en el precio, y en el ahorro de las costas y gastos.
Y aunque han de pagar los derechos (introduzgan, o no el numero de los esclauos en los siete años) procediendo con la sutileza, que en sus negociaciones obseruan, preuinieron que cumplido el plaço tuuiessen otros dos mas para contrarar los que faltassen, y que si todauia en ellos no los ajustassen, huuiessen de ocurrir al Consejo por nueua permision.
Por manera que en los nueue años que han corrido, aun no se han traido la mitad de los esclauos, y se han lleuado mas precio del que todos pudieran importar, por la exorbitancia con que los venden, auiendo cautelado quanto se pudo imaginar en su conueniencia, de que ha nacido el daño que padecen estos Reynos, perdidas las haziendas por la falta de negros, y sin que los dueños tengan con que poderlos comprar; pues quando antes solian valer a quatrocientos pesos, poco mas, o menos, pagados a plaços: oy ninguno razonable baxa de ochocientos y cincuenta pesos.
Tambien es de mucha consideracion, que estando prohibido que traigan mercaderias, las han entrado, no solo a Portouelo, y Panama, sino tambien a esta Ciudad, como se verificarà siendo necessario. De que se sigue vn daño irreparable al Comercio que pactò en sus assientos viniesen las flotas, de suerte que dexassen tiempo para que las mercaderias se pudiessen beneficiar, y no se retagassen. Y estos hombres lenta, y continuadamente llenan el Reyno de todo genero de empleos, con que los vassallos no pueden dar salida a los que hizieron en España, y Portouelo en que se interesa la Monarquia.
Y de aqui es, que el Comercio se halle en tan miserable estado, que los hombres no pueden sustentarse, y se van consumiendo los mayores caudales, sucediendo de ordinario quiebras muy quantiosas, como a V. Exc. le consta por la frequencia y notoriedad. Y si se permitiesse que los Assentistas comerciassen en el mar del Sur, se arruinara sin enmienda, porque seria muy dificultoso, sino impossible embaraçarles el ingreso de todo genero de mercaderias, para que se valen de la maña, de la solicitud, y de los medios que pueden promouer su pretension, y los vassallos de su Magestad no tendrian los necessarios para conseruar sus caudales; pues se les quita conducir por su cuenta los negros en que se ocupan dos millones, Los assientos se defraudan de cincuenta y cinco pesos de derechos por cada pieça. No aurâ seguridad en los empleos de Portouelo, porque continuando estos hombres la introduccion de la ropa, la pueden vender con muy crecidas ganancias a menos precio, por no ser tan grande la costa que les tiene, y comprarla de los piratas, y fatorias estrangeras inmediatas a Portouelo, y Cartagena, y sobre estas ventajas tienen otra la mas considerable, y mas perniciosa para este comercio, y de los de España por las correspondencias que ay en entrambos. Y es que con la noticia que puede darles el fator que residiere en esta Ciudad, dentro de tres meses introduciran en ella los renglones que tuuieren valor, y siendo las ganancias para los Estrangeros, los vassallos de su MagestradMagestad auran de satisfacer las contribuciones, y derechos, que importan en cada armada mas de millon, y docientos mil pesos solo en esta Ciudad, sin lo que contribuyen los demas. Y aunque el animo, y desseo es, y serà siempre de adelantarse en el Real seruicio, puede faltar la possibilidad, como vâ faltando desde que se introduxo este assiento, de que han abusado los interesados, interpretandole a su modo.
Y es nueuo y muy de reparar el medio con que han querido passar sus contrataciones a estos Reynos; pues no siendo creible ignorassen la vtilidad que se les seguiria en nueue años, no lo an intentado, valiendose de suponer persona en cuya cabeça se introduxessen algunos esclauos, segun se à entendido, aunque à sido dificultoso probrar la confiança: y despues de tanto tiempo con el pretexto de huir la inuasion que hizo el enemigo Ingles a la Ciudad de Panama, se vinieron a esta, y haziendo propria conueniencia de la calamidad comun; luego solicitaron emplear en mantenimientos, y embiar nauio por su cuenta, con el color de que eran para sustentar los esclauos, defraudando aun de tan corta grangeria a los naturales, y sin auer ocurrido al Gouierno superior se resoluieron a traerlos a esta Ciudad, fiados en que consiguen quanto dessean, sin que por el assiento, y sus condiciones se les permita.
Porque aduertidas todas las que contiene, no se hallarâ alguna, que les conceda esta facultad, antes se les prohibe comerciar en el mar del Sur, y se destinan por lu|gares fixos para su contratacion, la Ciudad de Cartagena, Portouelo, y la Veracruz, o qualquiera de ellos.
Y deue ponderarse el capitulo onze del assiento, en que se contratô que se les auia de dar licencia para que en cada puerto donde huuiessen de beneficiar los negros pudiessen tener hasta tres personas, aunque fuessen estrangeros para que se subrogassen los vnos a falta de los otros, como no fuessen de otras Naciones que de los Reynos de Castilla, Ginoueses, Italianos, o Flamencos, y estos vltimos vassallos de su Magestad, excluyendo Portugueses, y que no fuessen personas militares, o Ingenieros. Y desde luego se reconoce, que como se expressaron los puertos referidos, si les fuesse licito tener los mismos fatores en los demas lugares de estos Reynos, con mayor causa, y razon por la mayor dificultad se huuiera expressado.
Y el señor Fiscal del supremo Consejo de las Indias en el pleyto que siguio este Comercio con los Assentistas, sobre que contribuyessen para las auerias del Norte. Dize que no se les ha permitido por el assiento comerciar en el mar del Sur, y en essa conformidad fueron condenados los Assentistas a pagar los derechos, que les tocassen del dinero que conduxessen por el boqueron, sin embargo de la cedula que presentaron, de cuyo contexto se valian para persuadir, que estauan esemptos de la contribucion. Pero todo se quiere obscurecer y paliar, y no solo pretenden comerciar en este mar, y Reyno, sino que Don Augustin Grillo, vno de los fatores, que han venido a esta ciudad, ha militado debaxo de las vanderas del Rey de Francia, y mostró la patente de Capitan a personas de su confiança.
Y deue V. Exc. con el zelo, è integridad, que suele, como quien tiene a su cargo la conseruacion de estos Reynos, cargar la consideracion en las perdidas tan lamentables, que se han seguido despues de celebrado este assiento. Porque la Ciudad de Cartagena, Portouelo, y Panama se han ido despoblando, y estan en suma miseria, nacida de que los vecinos principalmente adelantauan sus caudales con el Comercio de los Negros, que se les prohibio con el estanco, y los Assentistas vendiendolos a precios exorbitantes, y percibiendo vsuras muy crecidas por qualquier dilacion en la paga, y mesclandose en los demas tratos y grangerias, no han dexado plata, alaja, ni joya de valor, y todo lo han transportado.
Y lo que es muy lamentable han enriquecido las fatorias Estrangeras, con quienes comercian, y a los piratas armandoles contra este Reyno, y sus costas del Norte, y aunque el animo sea otro, el efecto es el que se representa.
Y la maior dificultad para boluer a reedificar y poblar a Panama, es hallarse sus vecinos sin tener en que ocupar los caudales, y siendo la tierra de suyo enferma, y de temple tan poco benigno, solo la vtilidad puede contener en ella a sus habitadores, y faltando, necessariamente la auran de desamparar los pocos que restan.
Con auer permitido el ingreso de Estrangeros, y especialmente los Ingleses, y Franceses que traen en sus embarcaciones, se han instruido de todos los puertos, y caletas por la mar, y entradas por tierra, estado de las cosas, fuerça, y preuenciones de los Castillos, con que se animaron a la sopresasorpresa de Portouelo, plaça que en la comun estimacion de las naciones Estrangeras fue inexpugnable; pero como nada puede reseruarse a enemigos, que con la vecindad y trato se hizieron tan domesticos, lo que no pudiera la fuerça, consiguio la industria.
Passo el Comercio a Panama por tolerancia, o disimulacion de los señores Presidentes, y siendo por naturaleza inaccesible sucedio la inuasion tan costosa a todo el Reyno, cuya perdida importò mas de cinco millones, sin lo que ha costado assi a su Magestad, como a los particulares el copioso socorro, que dispuso V. Exc. para la restauracion, con tanta promptitud, que parecio impossible lo que se vio executado. Y quando pierden todos, solo ganan los Assentistas, mejorando sus medras en la comun calamidad.
Y si bien aurâ sucedido vna y otra desgracia sin que influyesse inmediatamente colìgacion de los Assentistas, no se puede negar que ha sido causa muy proxima la permision de que los Estrangeros penetrassen aquellos lugares, y auerlos enriquecido para que se puedan armar en tan crecido numero. Y parece que reconocen el beneficio los piratas, pues quando el sucesso de Portouelo, los fatores de los Assentistas el dia antecedente inmediato a la perdida, se hizieron a la vela con tanta precipitacion, que sin estar aprestado el baxel salieron del puerto, dando motiuo para que se presumiesse tuuieron anticipada noticia, que no comunicaron a los Castellanos: y es cierto que fue urgente el fundamento que motiuò la presuncion.
En la inuasion de Panama no se les apresò vn esclauo de quantos tenian, ni se causò perjuicio a quien tuuiesse ingreso en su contratacion, de suerte que las calamidades publicas, y particulares las padecen, y lloran los vassallos de su Magestad, y estos hombres fabrican de las ruinas agenas su fortuna passando sus tratos y fatorias a lo mas interior de tan zelosas Prouincias vedadas con tanta prouidencia, y por tan dilatado tiempo a los EstrangetosEstrangeros, en que ha consistido su conseruacion.
Y como quiera que la desgracia ha entrado por la puerta, y seguido los passos desta contratacion, como se ha experimentado en Portouelo, y Panama, no ay seguridad de que permitida en la parte mas principal del Reyno, y dexando a su arbitrio penetrar lo mas recondito del, no se experimenten los mismos sucessos. Y no es el intento presuponer delito alguno en los Assentistas, pero aurà sido corta fortuna, que tambien suele ser culpa en materias desta calidad, en que se auentura la suma del todo, que no deue exponerse aun a la mas remota contingencia.
Este Comercio aflijido (Señor Excelentissimo) occurre a V. Exc. para que como quien tan inmediatamente representa a su Magestad, tiene la cosa presente, y experimenta los daños que se han referido, aplique prompto remedio, haziendo, por lo menos, que los esclauos que los Assentistas huuieren passado a esta Ciudad, y otras partes del Reyno los bueluan a la de Portouelo mientras su Magestad informado determine lo que fuere seruido, que siempre deferirà a la justa suplica de sus vassallos, en el interin han de ser manutenidos en la possession en que se hallan, pues no deuen decidir los interesados la duda con el mesmo hecho; y si se huuiesse de aguardar el recurso a tanta distancia, qualquiera que se preniniessepreuiniesse seria ineficaz y tardo.
Pide, y suplica a V. Exc. que con vista de los autos, que se han principiado, los demas pedimientos, y executoria, que presenta, mande que los esclauos introducidos se vendan por cuenta de su Magestad, y si esto no huuiere lugar, que se bueluan a la ciudad de Portouelo, sin que se les permita conducirlos a la de Panama, conseruando este Reyno en la possession en que se halla, de que no comercien en el los Estrangeros, en cumplimiento de las Cedulas Reales que lo disponen, mientras su Magestad determina la duda que se afecta: y si pareciere conueniente se haga junta para la resolucion. Y aunque la notoriedad escusaua de prueba la ofrece de lo que contiene este memorial, y en todo espera recebir merced de la rectitud, y Christiano zelo de V. Exc.
Martin de Asunsulo. Lorenço de Morales. Andres de Madariaga. Doct. D. Gregorio de Rojas y Azeuedo.
Con licencia del Excelentissimo Señor Conde de Lemos, Virrey del Peru En Lima, año de 1672.
EXCMO. SENOR.

EXCMO. SEÑOR.

EL tribunal del Consulado, dize: que V. Exc. se siruio de mandar se le diesse traslado de dos Reales cedulas, y vna executoria, que presentò Don Agustin Grillo, y por ninguno de los instrumentos referidos se adelanta su pretension, que se reduce a introducir el comercio de los negros a este Reyno, lo qual se manifiesta de la respuesta indiuidual a cada vno.
La cedula de veinte y seis de Iunio de seiscientos y sesenta y tres, solo ordena, se guarde el capitulo onze del asiento, y aunque los interesados pidieron se les diese despacho para que tuuiessen fator en la Ciudad de Mexico, y otras partes, solo se decide, que se den a los nombrados las asistencias necessarias, para que puedan obrar, obseruando puntualmente las capitulaciones del asiento, de que se les mandò dar copia autentica.
Y algunas clausulas generales de que se quiere inferir, que en ella se dâ facultad a los fatores, para que puedan asistir y penetrar lo interior de las Prouincias, como quiera que se refieren a las capitulaciones, no deben extraerse de sus terminos. Y dirigirse la cedula a los señores Virreyes de Mexico, es porque el Corregidor, y justicias de la Veracruz dependen inmediatamente de su voluntad.
La executoria se reduce en suma, a que los Grillos no paguen alcabala de los negros, que vendieren en Portouelo, y Panama, sin que en ella se controuirtiesse, o dudase si el trafico de los esclauos, y los assentistas se huuiessen de introducir a estas Prouincias del Peru tan separadas y zelosas: y no puede hazerse ilacion de cosas tan diuersas.
Mayormente quando en los dos Reynos se pueden considerar, y militan razones muy desiguales, que no es possible motiuen vna mesma decision.
La otra cedula de 4. de Abril de seiscientos y setenta y vno, aduertido su contexto, es en fauor deste Comercio, porque solo habla con los oficiales Reales de la Ciudad de Panama, o con los deputados que baxaren a hazer la prorrata en Portouelo, para ajustar la contribucion de los trecientos y cincuenta mil ducados de las auerias del Norte, por considerarle, que alli se han de contener los fatores de los assentistas, sin adelantar sus contrataciones a estos Reynos, y Prouincias; pues de otra suerte la cedula fuera absoluta, para que se les diesse el testimonio de lo que pagassen deste efecto, donde quiera que constase auerle satisfecho.
Y es prueba euidente la que resulta de la mesma cedula, en quanto ordena, que a los assentistas se les dè satisfacion, o admita en data lo que huuieren desembolsado, ù desembolsaren por la causa referida en vno de los tres puertos de su permision, y no mâs. De suerte que si se cobrasse de ellos este derecho en otra parte, no deuiera hazerse el rescuentro, por auerse passado a contratar donde no se les permitia.
Y debe notarse, que siendo los assentistas tan promptos y puntuales en obtener los despachos, que hazen a su fauor, no sacaron la executoria en virtud de que se despacho la Real cedula, porque de ella no se conociesse mâs facilmente lo que se representa, no pareciendo possible, que a estos hombres se les permita en ruina del Comercio, y en tan notorio perjuicio de la causa publica lo que suponen se les ha concedido, queriendo persuadirlo por consequencias falibles: y siendoles tan facil auer obtenido cedula, que con expresion decidiesse el caso, declinando la contingencia de la repulsa, se vinieron con el pretexto de la inuasion de Panama, y no bien fixo el pie, lo trasiegan todo.
El perjuicio de la Real hazienda es grauissimo, por que debiendo pagar de cada pieça vendida en esta ciudad docientos y veinte y seis pesos, incluyen todos los derechos en los cien pesos que pagan, y vsurpan los ciento y veinte y seis, como se manifiesta de las partidas siguientes.
Por la primera entrada en Portouelo nouenta y cinco pesos, segun consta de la certificacion de Don Sebastian Gomez Carrillo, inserta en la executoria presentada, que obtuuo el Comercio en contradictorio juicio con los assentistas.
Veinte pesos de la alcabala de Panama, estimando cada pieça a quinientos pesos, que es el precio infimo a que los han vendido.
Por las auerias del Sur, y Norte a razon de ochocientos pesos en esta ciudad, a siete por ciento, cincuenta y seis pesos. Y aunque en la executoria solo se les mandô pagar a cinco por ciento, fue por la consideracion de que no comerciauan en esta Ciudad, y Reyno, sino en la de Portouelo, y se les rebaxaron los dos por ciento de la aueria del Sur.
Por los derechos del almojarifazgo, alcabala, Consulado, y Alcalde prouincial cíncuenta y cinco pesos; que todas estas partidas importan los docientos y veinte y seis pesos referidos.
Y ajustado el computo en toda la gruessa de los 2411500. esclauos que deben enterarentrar en los siete años del asiento, importan los derechos cinco millones quinientos y treinta y siete mil pesos; por manera, que es defraudado su Magestad en tan gruessa suma, como el exceso a los dos millones y cien mil pesos que pagan los assentistas; con que en los rescuentros que pretenden se les hagan, alcançarân a la Real hazienda en tres millones y ochenta y siete mil pesos (punto en que aurà de cargar la consideracion el señor Fiscal) y esto sin las demas circunstancias del estanco, y de los muchos esclauos, que introducen, con el color de que no tienen las siete quartas, y rebaxa que se les haze del numero de los introducidos, para ajustar la calidad que han de tener; en que obra la negociacion, la industria y maña de los fatores, a que se reduce aquel tan ponderado, y repetido seruicio que se haze a su Magestad.
Y tambien deue repararse el fraude, que se podria causar, o al asiento de la aueria, o a la Real hazienda; porque si los assentistas obtienen, que no an de pagar los derechos del mar del Sur, no solo se damnifica el asiento en la porcion que traginaren; si no que a bueltas de ella podran conducir muchas cantidades de particulares, haziendo grangeria, y vendiendo el beneficio que se les concede.
Y si se allanaren a pagar las auerias del Sur, este mismo inconueniente resultarâ contra su Magestad; porque lleuando con su plata, no solo la que toman a daño, y la resultada de las demas contrataciones, con los testimonios que obtuuieren de auer pagado, se les admitirâ la compensacion en sumas muy crecidas.
Y aunque en la misma cedula se aduierte, que solo se admita el rescuentro en lo procedido de los esclauos, y no en mas, siendo necessario deferir a la cuenta que dieren (pues ajustada en otra forma, seria litigio muy dilatado y dudoso) no es facil hallar medio para ocurrir a los fraudes.
Y quando ha sido tan del agrado de su Magestad el asiento del Comercio porque los excluya, que para euitar aun la sospecha de ellos despachó cedula para que su Real tesoro se entregase a los desputados del comercio, que le passassen a Portouelo: no es verosimil permita, que se abra puerta tan dilatada a las negociaciones y medios, de que se valen los fatores, para adelantar sus conueniencias.
Y no ha de estrañarse, que el Tribunal represente los derechos que le asisten, en orden a su conseruacion y a la obseruancia de las capitulaciones que contienen sus asientos, ni llamarse inquietud la que se rèduce a vna natural defensa tan justa y licita: y mas quando se mueue principalmente por zelo en el seruicio de su Magestad, a que le inducen sus ordenanças, y el desseo de que no se defraude la Real hazienda con tanta notoriedad y exorbitancia.
Y vltimamente permitida la contratacion en este Reyno, no puede el Comercio correr con los asientos que tiene a su cargo, porque aunque se halla preuenido por diferentes capitulaciones, que si su Magestad fuesse seruido de conceder alguna gracia, y remision de derechos, estos se huuiessen de rebaxar; y que los assentistas no pretenderân la exempcion por hallarse vencidos, segun la executoria presentada, y solo auran de pedir rescuentro a su Magestad, que se halla grauissimamente leso, y damnificado: pero quitandose los medios de comerciar, segun se representô en otro memorial, no puede acudir a tantas, y tan gruessas contribuciones.
Porque si a los fatores se les permite negociar en el mar del Sur, fletaràn por su cuenta los baxeles, y se harân dueños de todo, sin que se reserue especie alguna recebirân, como lo han principiado, el dinero a daño con premios muy crecidos. Y como no se les concede por el asiento tratar en otros generos, aurân de proceder oculta|tamente, defraudando los derechos, y causando los demas inconuenientes, que se han insinuado, y de que V. Exc. se halla bastantemente noticioso, sin que a su gran capacidad pueda huir la noticia, de lo que por si se manifiesta: y siendo la vtilidad para estos hombres, los naturales y vassallos de su Magestad experimentarân los perjuicios.
Y assi siendo V. Exc. seruido, y con su beneplacito, auiendo de petmitirsepermitirse que los fatores promueuan sus contrataciones a este mar, desde luego hazen dexacion de los asientos, que tienen a su cargo; no porque el animo no sea de adelantarse en el seruicio de su Magestad, y mas en el gouierno de V. Exc. que tanto fomento, y amparo ha dado al Comercio, si no porque hallandose tan atrasado, y con empeños muy considerables para el entero de los derechos, que son a su cargo; aun estando estos hombres en Portouelo, y Panama; con la ropa, que introducen, y por la exorbitancia con que han obrado, en contrauencion de sus mismas capitulaciones, y admitidos en la parte principal del Reyno, y estancada en el vna contratacion tan gruesa, como la de los esclauos, a muy pocos dias experimentaràn los naturales lo mismo, que se ha padecido en las ciudades de Cartagena, Portouelo, y Panama.
Y puesto que su Magestad tiene a V. Exc. en este Reyno, para que en su Real nombre le conserue, y preuenga qualquier daño que le amenaze, o se pueda esperar, no ha de permitir el que ocasionarâ vna ruyna absoluta. Y pues en mas de nueue años que ha que se continua el asiento, no se ha intentado la nouedad, es razon, que a los fines del, no se perturbe y altere el orden obseruado, por lo menos mientras no ay declarada voluntad de su Magestad, que auiendola, como leales seruidores, y vassallos, obedeceràn puntualmente, aunque experimenten su destruicion, como la lloran los lugares en que han negociado los fatores.
Pide y suplica a V. Exc. se sirua de hazer como tiene pedido, amparando al Comercio en la possession en que està, mientras no constare de voluntad expresa de su Magestad: y no auiendo lugar, se le admita la dexacion que haze (con el rendimiento y subordinacion deuida) de los asientos, y siempre espera recebir merced del zelo de V. Exc.
Otrosi a V. Exc. pide y suplica se sirua de mandar, que don Agustin Grillo presente el poder, y nombramiento, que tiene para poder asistir en esta ciudad, y legitime su persona, en que recebirà merced.
Otrosi a V. Exc. pide y suplica mande se de vista al señor Fiscal, para que en conformidad de lo pactado defienda las capitulaciones de los asientos celebrados con el Comercio, y el interes de la Real hazienda, en que recebirà merced.
Martin de Asunsulo. Lorenço de Morales. Andres de Madariaga. Doct. D. Gregorio de Rojas y Azeuedo.

FACVLTAS R. P. PROVINCIALIS.

MArtinus de Cuaznabar Præpositus Prouincialis Prouinciæ Bœticæ Societatis Iesv, facultate ad id mihi factâ à Reuer. Adm. P. nostro Ioanne Paulo Oliua, Præposito Generali eiusdem Societatis Iesv, facultatem facio, vt opus Morale, cui titulus: Thesauri Indici Tomus quartus, Auctore P. Didaco de Avendano Societatis Nostræ Theologo, grauium doctorumque virorum iudicio approbatum, typis mandetur: in quorum fidem has litteras manu nostrâ subscriptas, & sigillo nostro munitas dedimus in Collegio nostro Hispalensi Sancti Hermenigildi die sextâ Augusti anni Millesimi Sexcentesimi Septuagesimi quinti.
MARTINVS DE CVAZNABAR.

SVMMA PRIVILEGII REGII.

CAROLVS Dei gratiâ Hispaniarum Indiarumque, &c. Rex Catholicus, Archidux Austriæ, Dux Burgundiæ, Brabantiæ, &c. Serenissimus Belgarum Princeps, diplomate suo sanxit; ne quis librum, cui titulus est R. P. Didaci de Avendaño Societatis Iesv Thesaurus Indicus, citra Iacobi Mevrsii voluntatem, proximis nouem annis imprimat, aut alibi terrarum impressum in Germaniæ inferioris ditiones importet, venalemúe habeat, qui secùs faxit, confiscatione librorum & aliâ graui pœnâ mulctabitur, vti latiùs patet in litteris datis Bruxellæ xvi Decembris anni m. dc. lxvii.
Signat
LOYENS.
Loading...