Avendaño: Thesaurus Indicus

499

*TOmo 2. Thesauri Tit. 12. n. 500. & 501.

Indulgentiæ pro assistentibus Processionibus.

Indulgentiam proposui in Bulla Innocentij X. Sic post alios concedentis inuentam tenoris sequentis: Eos quoque qui in singulis diebus veneris cuiusuis Quadragesimæ deuotè Proceßionibus publicis, in partibus & locis transmarinis ad orandum pro conuersione Gentilium & hæreticorum prædictorum, iuxta ritum Ecclesiæ Romanæ institutis interfuerint, trium annorum: reliquis vero omnibus eisdem Processionibus præsentibus, contritis & confeßis vnius anni Indulgentiam elargimur. Circa quam ea dixi, quæ non penitus ad eam spectant, sed ad aliam inferiùs propositam, & circa Processiones etiam versatur, sic se habens: Ac eisdem Christi fidelibus vtriusque Indiæ transmarinorum limitum, qui Processionibus & precibus iuxta ritum Sanctæ Romanæ Ecclesiæ à prædictis Presbyteris de Ordinariorum licentia instruendis & agendis, Indorum & Æthiopum, seu quorumuis aliorum Neophytorum, ac aliorum Christianorum interfuerint, & eas associauerint, Christianam doctrinam cum eisdem Presbyteris, vel ab eis deputatis recitauerint, vel priuatim docuerint, quoties id fecerint, septem annos, & totidem quadragenas. Sic concessio, ad quam id, quod de Christiana docenda doctrina est à Nobis dictum constat pertinere, non ad priorem, cui videtur non ita conuenienter applicatum.

Export TEI

500

*In qua tamen dubitari meritò potest,

Export TEI

Discrimen quoddam inter illos explicatum.

quomodo ijs, qui interfuerint, trium annorum Indulgentia concedatur, nullo alio præter interessentiam requisito; præsentibus autem contritis & confessis, vnius tantùm anni? Quod quidem congrua explicatione clarescet. Interesse siquidem non vtcumque assistere est, sed associando, vt in posteriori expressum concessione, Interfuerint, & associauerint. Sine associatione autem stare præsentia potest, dum quis in Ecclesia aut exeuntibus, aut redeuntibus assistit, pro Gentilium conuersione pariter deprecatus. Quod autem de contritis & confessis dicitur, ad omnes est ibidem contentos referendum, iuxta id, quod num. 489. cum P. Suarez, & P. Filliucio est dictum, contritionem scilicet sufficere, cùm contritis & confessis Indulgentiæ conceduntur.

Export TEI

p. 211

Export TEI

501

*Est insuper concessio alia in eadem Bulla,

Export TEI

Concessio alia de Altari Animæ.

cuius est tenor vt sequitur: Necnon vt quicumque ex prædictis Presbyteris Societatis prædictæ tantùm, Sacrosanctum Missæ Sacrisicium defunctorum pro animabus Christi fidelium, qui ex hac vita in charitate Christo coniuncti decesserunt, in singulis Ecclesijs Societatis IESV ad vnum illorum superiorum arbitrio semel deputandum Altare celebrauerint, per modum suffragij, ijsdem animabus prosint. Hæc citato loco prætermissa, sed in hoc meritò addenda, cùm sit & commemoratione & æstimatione dignissima. Vbi deputatio Altaris à superiore facienda dicitur, nullo in speciali designato, vnde à loculibus siue in Professis Domibus, siue in Collegijs, ac Residentijs fieri poterit: immò & in Ecclesijs Seminariorum, iuxta dicta alias. Vt autem dubium, quod esse circa illos potest, submoueatur, Superiores, quibus illi subsunt, poterunt Altaria deputare: & si vnum tantùm sit, in eo etiam fieri deputatio, sicut & in locis alijs Societatis, in quibus Ecclesiæ sunt. De Oratorijs autem videnda quæ diximus Tomo 1. Thesauri Tit. 5. num. 302. & seqq.

Export TEI

502

*Semel autem deputatio facienda dici

Export TEI

Semel faciendam deputationem.

tur, vnde non licebit variare, iam enim deputatio non erit vna, sed multiplex, ex quo Indulgentia locum habere non poterit. Quantùm autem prodesse sic sacrificantes possint, non exprimit Pontifex. Et quod possit singulis Sacrificijs liberari

Export TEI

Concessio ad quid se extendat.

vna, & requiem ad æternam conduci, verosimile satis est, quia sic Indulgentia concedi solet, quando Altaria pro suffragio huiusmodi deputantur, vt videri potest apud Dianam Parte 9. Tract. 2. qui est de Altari priuilegiato, cuius Resolutiones id videntur supponere. Item. Ex concessione in eadem Bulla contenta, de qua nu. 502. vbi expressè liberatio animarum conceditur toties quoties id, quod pro eo exigitur, fuerit adimpletum. Est autem multò maioris pretij Missæ Sacrificium, quàm tertiæ partis Rosarij, aut vnius Coronæ recitatio. Sed licet certa liberatio non sit, maximi tamen erit momenti suffragium, vt citiùs animæ èex purgatorio ergastulo ad cælestia tabernacula sustollantur.

Export TEI

503

*Circa modum autem offerendi Sacrifi

Export TEI

An Missa debeat pro animabus offerri.

cium, stante confusa illa ratione incerti fructus, seu indeterminati, idem videtur dicendum, quod in casu certæ applicationis pro determinati defuncti anima, aut etiam indeterminata, de quo Diana cituto Tract. 2. Resolut. 5. vbi inquirit an in Altari priuilegiato celebrans, vt animam eruat, debeat pro illa Sacrificium offerre. Et adducit P. Suarium Tomo 4. in 3. p. Disput. 53. Sect. 4. n. 3. dicentem in rigore id non esse necessarium, nisi quando in priuilegio inuenitur expressum. Quem sequuntur P. Palaus Tomo 4. Tractatu 14. Disp. vnica Puncto 10. num. 9. P. Quintanad. Tomo 1. in Appendice Tractatus 1. Dub. 15. num. 5. & alij: quod & Diana ipse videtur amplecti. Et idem est quoties aliud opus pium ad eumdem postulatur effectum. Iuxta hæc ergo in casu nostro videtur dicendum debere Missam pro animabus offerri, quia, vt vidimus, in concessione ita præscriptum inuenitur: Sacrosanctum Missæ Sacrificium defun

Export TEI

Plures posse animas vnica Missa liberari.

ctorum pro animabus celebrauerint.

Export TEI

504

*Sed est quod vtiliter addere valeamus, dictum scilicet concessionis modum, dum dicitur, Iisdem animabus prosint, ita esse posse proficuum, vt non vna tantùm anima, sed plures, vna possint Missa liberari. Si videlicet illæ suæ sint iam proximæ libertati; in quo non plus obtineri videtur, quàm si vna aliqua anima prolixioris supplicij rea, Missæ Sacrificio liberetur. Vnde existimare aliquis posset, cùm liberatio vnius animæ Sacrificij Eucharistici oblatione conceditur, si fortè illa, pro qua oblatio fit, proxima sit felicitati, posse oblatione eadem prodesse alteri. In quo tamen offerentis est intentio necessaria, vt ad omne se id extendat, quod potest concessio Pontificia complecti. Sine applicatione enim Indulgentiæ stare nequit illius effectus: Vnde etiam quando Sacrificium non offertur, iuxta nuper dicta, intentio tamen applicandi Indulgentiam deesse nequit, & ita aliquomodo pro anima illud offertur, id est, ponitur vt necessarium pro liberatione animæ, pro quo P. Suarez suprà.

SECTIO XLI.