*
Num. 754. col. 2.
Sed Iuxta momenta
pro
Iusta. Posset non alienum habere sensum,
utjuxta momenta pensare, sit rem juxta id, quod
ejus gravitas exigit expendisse.
Num. 760. col.
2.
Quoddam pro
Quod dum. Num. 762. col. 2.
Propignit pro
Progignit. Num. 766 col. 2.
Revocamus pro
Revocemus. col. 2.
Indicarum pro
Indicorum. Num. 679. col. 2.
Abstiterunt pro
Astiterunt. Contrario sensu. Vbi minimè tolerabile, cùm sit in sacro Textu.
Num. 780. col.
1.
Curremus pro
Curramus. col. 2.
Proferenda
pro
Perferenda. Sensu non commodo, quæ
enim perferenda sunt, non expedit ut profe
rantur, nisi pro eo ratio occurrat, quæ perfectioni patientiæ
nōnon videatur adversari. In quo
Christi Domini illustrissimum
pręluxitpræluxit exemplum, qui ab instanti conceptionis perpetuo
est cruciatus dolore, & interiùs crucifixus: nec
tamen hujusmodi doloris significationem exhibuit; sed ita placidè cum hominibus conversatus est ac si paradisi delicijs frueretur.
Et in
vita paßivam habuit actionem, & in morte paßionem activam sustinuit, ait D. Bernardus
Sermone
in Feria 4.
hebdomadæ pœnosæ. Itaque in vita
dum agebat exteriùs, id quod in morte est
passus interiùs patiebatur: sicut in Passione id
agebat interiùs, quod fuerat toto vitæ discursu
multipliciter operatus. Quidquid enim agebat,
negotium redemptionis erat; quam sua in Passione perfecit. Pro quo ex eodem sancto Doctore dulcius aliquid hauriendum, dum illud
explicat sponsi cœlestis elogium Cant. 2. v. 1.
Ego flos campi, & lilium convallium. Circa quod
multa ipso digna, ex quibus illud:
Illa ergo mon
Cant. 1. v. 16. & 2. v. 1.
strante lectulum (
Cap. 1.
v. 16.
Lectulus noster floridus)
ille vocat ad campum, ad exercitium provocat. Et quodnam exercitium? Patientiæ quidem, cujus se proponit exemplar: unde & sequitur:
Vtrumque es mihi, Domine IESV: & speculum patiendi, & præmium patientis. Sic ille. Ex quo id habemus Christum dum patitur, florem se campi protestari: unde & placidum, & humanum, & tractabilem, ut
minime pati quidquam videatur. Est ergo nobilis ille patiendi modus, ut id, quod quis interiùs sentit, occultet, & auctarium illud suæ
patientiæ conciliet, dum levamen illud vitat,
quod ex propalatione solet à vexato conquiri:
|
Deo id patere contentus, cui cùm Propheta
dicat, Psal. 9. v. 35.
Quoniam tu laborem & do
lorem consideras. Quod & à D. Bernardo adductum
citato priùs Sermone. Et satis nobis illud
esse potest, ut ab eo non solùm sciatur, sed
consideretur, à quo præmium est solùm expectandum, & cui unicè cupimus complacere.
Num. 784. Esto
pro Es tu.