De nonnullis alijs Scriptoribus Societatis.

615
*NVm. 107. & duobus seqq. Patrem
De P. Henriquez.
Henriquez producit præfatus Auctor sententiæ suæ exploratum faustorem. Circa quod non caussabor admittere. Sed quid inde? & hîc quid est inter tantos? Dominicanus aliquando fuit, & antequàm esset, eò affe
ctus, nescio quo minùs laudabili erga suos displicentia ferebatur. Redijt feliciter, sed scripsit quod scripserat, & nescio, qua de caussa illi permissum. Ubi quidem id, quod circa Cardinalem Bellarminum Auctor perpetratum asseruisse vidimus, fieri pariter potuisset, ut in Impressione, unum pro alio poneretur. Quod tamen neutiquàm in cogitationem venit, utpotè à sincero agendi modo in Societate vigenti penitus alienum, & poterit uni huic adversanti ex Nostris èex suis alius contraponi, scilicet Campanella, de quo ille n. 101. cujus sic clau
Contrapositus Campanella.
dit elogium: Vtinam cum magnitudine ingenij, quâ ferè sui sæculi miraculum in Philosophicis videri poterat, parem habuisset erga antiquitatem, & Sanctos Patres reverentiam. De quo & P. Casalas in Candore lilij §. 57. ubi sic de illo: Virum omni
P. Casalas.
litteratura apprimè imbutũimbutum, doctißimorum encomijs celebratum, Oraculum olim Curiæ Romanæ, pòst Gallicæ, nullo adducto vel levi specimine nævorum, quos ei impingis. Sit hoc ita, neque agnoscat in suo Thoma, quod P. Gonet negare non potuit. Vir ille omni litteratura apprimè imbutus, doctissimorum encomijs celebratus, Oraculum olim Curiæ Romanæ, pòst Gallicæ, sine ullo etiam levi nævorum specimine, prædeterminationes abhorruit, & mediam est scientiam amplexus.
616
*Num. 110. alium nobis objicit dome
sticum adversarium, ita enim ibi: Nuper etiam prodijt liber de Ordine, deque priori & posteriori à Claudio Tiphanio Societatis IESV Theologo editum, in quo per multa Capita scientiam mediam impugnat & Cap. 24. n. 4. dicit nullum alium Theologum ante Molinam, neque per somnium de illa cogitasse &c. & quid ad hæc? Auctorem Anonymum libri præfati à P. Gonet baptizatum, & nomen illi impositum, vel levi credulitate falso calumniatori aures faciles propinasse. Et quidem licèt prædictus Auctor scientiam mediam impugnet, prædeterminationes tamen negat, & pro cognitione conditionatorum, modum designat alium ei similem, quem D. Caramuelem vidimus tradidisse. Pro quo P. Aldrete Disput. 27. n. 32. Qui & Disput. 29. n. 9. benè observat universim nostræ Societatis Theologos, diligentia facta per Generalem PrępositumPræpositum nostræ Religionis R. P. Claudium Aquavivam, nulla inter se communicatione facta (quorum aliqui idem publicè dictaverant, antequam Concordia Molinæ in lucem ederetur) in amplexanda scientia media conspirasse, quia non aliter concordari poterat cum libertate humana prædestinatio Dei &c. Ex quibus habemus immeritò ab Anonymo dictum ante Molinam nullum de Scientia media, neque per somnium cogitasse. Ex cujus Capite 41, n. 3. subdit qui suprà, concordiam præscientiæ, providentiæ, & concursus divini cum nostra libertate, ab antiquis, & præstantissimis Theologis, longè meliùs, solidiusq́ue declarari, quàm ab alijs Recentioribus. Quod quidem sic referenti non favet, cùm Recentiorum nomine prædeterminationum magistros comprehendat.
617
*Concludit tandem Auctor adducto
Circa P. Marianam.
P. Mariana Lib. 4 de regimine Societatis Cap. 4. ubi pro sententia PP. Dominicanorum contra Molinam declamat. Circa quod in primis dicendum occurrit, dictum Patrem scripta illa à se composita pernegasse, ut in ejus vita scribit P. Alfonsus de Andrade. Quia verò uti tritici genij proles habita sunt, & ejus expresso nomine, eorum lectio & retentio in Societate sub formali præcepto prohibita, dicendum ulteriùs non esse illius censuræ rationem habendam, qui contra manifestam summi Pontificis Gregorij XIII. cautionem sub pœnis excommunicationis Sedi Apostolicæ reservatæ, & alijs, contra Societatis Institutum, aut aliquem ad illud spectans articulum scribere ausus fuerit, cum exquisitissima ampliatione, ut videri potest in Bulla, quæ incipit, Ascendente Domino, non est veritus scriptitare. Sicut & quædam alia contra nonnullos exterorum, ex zelo quidem, sed non secundùm scientiam profecta, quæ superioris potestatis sunt præceptione suppressa. Aut ergo non scripsit, vel si scripsit, doluit, idq́ue significatum ab ipso liberali, (nec mentiens) negatione. Ex libro de morte & immortalitate Cap. 6. & 8.
618
*Illud additur sic loquentis: Vi
P. Mariana.
deo quæ à Caßiano dicta sunt omnia de gratia & libero arbitrio, à Viris eruditis nostra ætate defendi, quasi pietati consona, neque deflexa à fidei regula sancta. Sic ille. Sed ubi hîc Molina, aut Societas? An si revera ita esset, ab Apostolica Sede id fuisset ulla ratione permissum? Sed sit ita ut P. Mariana suo illo illaudabili zelo extra chorum Societatis Scriptorum saltasse; saltavit & extra adversantium chorum Thomas Elisius Dominicanus adductus à P. Suarez in præfato Tractatu Conciliationis Cap. 43. in fine. Ubi & Reverendissimum Franciscum Romæum Magistrum Ordinis. Generalem: quidquid Auctor obsistat n. 102. cum quo sit hæc satis prolusisse.
Loading...