*
NVm. 651. col. 1.
Artificiorum pro
Artificem. col. 2.
Ad his pro
Ab his.
Deferendis pro
Referendis, gratijs
inquam Deo. Ubi non multùm
erroris, quod legentem possit offendere, nam
& deferri gratias dici posse usus circa verbum
istud peritiorum ostendit. Deferre enim venerationem, idem est ac attribuere, aut conferre,
unde & de gratijs
nōnon videtur posse dubitari. In
eo
autẽautem referre &
deferre differre videntur, quod
referre est opere ipso se gratum ostendere, par
pari reddendo: quod tamen verbum
deferre non
indicat, sed offerre, aut exhibere. Ex quo fit
ut Deo referre non possimus gratiam, aut gratias, nam & utrumque verbum præfatum admittit: cùm tamen deferre modo dicto valeamus, sicut reverentiam, cultum, & honorem.
Num. 653. col. 2.
Prodat te pro
Se. Vt
quia pro
Vt qui. 655. in principio
Electiones
pro
Lectiones. Discursum pro
Diversum. col.
3.
Immoraris pro
Immorari. Vel hujus pro
Vt hujus. Num. 656. col. 1.
Debeant pro
Debeat. Cæli
ipsis pro
Cælis ipsis. Illarum pro
Illorum. Qua
major pro
Quia major. Num. 659. col. 2.
Alvis
pro
Muis. Simeon Muis Psalmorum interpres.
Est & Alvis, Martinus quidem, sed non Interpres, doctus tamen & acutus Theologus à me
in Problematibus sæpiùs allegatus. Sic solet
aliquādoaliquando ex hujusmodi
ęquivocationibusæquivocationibus oriri
confusio, & quod unius est auctoris, alteri attribui, ut Doctori Angelico quod est
ThomęThomæ Anglici, Gersoni quod est Gerson, quod multoties
ex incuria circa
explorationẽexplorationem accidit aut ex perfunctoria lectione. Num. 662. col. 2.
Formatur
pro
Firmatur. num. 664. col. 3.
Quasi pro
Qua se.
Num. 665. col. 1.
Ilescentes pro
Silescentes. Vel
hominum pro
Vt hominum. col. 2.
Factum pro
Fastum. Quid pro
Quod. Simillimi pro
Humillimi.
Soporatum pro
Saporatum. Dividet pro
Dividit.
col. 4.
Evastationes pro
Devastationes. Num. 671.
col. 1.
De voto pro
de toto. col. 3.
Sic pro
Sit.
Num. 673. col. 1.
In quo pro
In qua. Num. 674.
col. 2.
Agnoscant pro
Agnoscunt. Non infrequens illud, ut cognitio, quam de nobis ipsis
de præsenti habere debuimus, in aliud tempus
differamus: sicut & eorum, quæ oportebat
agnoscere: ex quo defectu gravia incommoda
subsequantur. Prædicavit D. Paulus Athenien
sibus resurrectionem mortuorum
: Et quidam
quidem irridebant:
quidam verò dixerunt: Audiemus te de hoc iterum. Act. 17. v. 32. Ecce in
aliud tempus cognitionem cœlestis doctrinæ
stultissimè extrahentes, in qua salutis æternæ
negotium vertebatur. Et quid inde factum; ut
qui sic audientiam distulerunt, numquàm fuerint cognitionem adeò necessariam assecuti:
sequitur enim sic:
Sic Paulus exivit de medio
eorum. Quidam verò viri adhærentes ei crediderunt &c. v. 33.
& 34.
Post hæc egressus ab Athenis &c.
Cap. 18.
v. 1. Exivit, & quidam crediderunt, sed qui adhæserunt prædicanti, neque
negotium tantoperè conveniens in aliud differre tempus voluerunt. Qui autem distulisse
referuntur, audieruntne iterum, ut dixere?
Minimè: nam post hæc exivit ab Athenis,
unde quod desiderasse innuerant, neutiquàm
adimplerunt.