SECTIO XI.

SECTIO XI.

Vtrum Reliquiæ Sanctorum nullam inter se habentium connexionem possint vnius Officij recitatione vno eodem die connecti.
122
*ACcidere hoc potest ex eo quod plu
res ex Romanis Cœmeterijs Reliquiæ, & corpora etiāetiam integra SanctorũSanctorum extrahuntur, quorum ignoratur dies passionis, & huiusmodi apud Nos non pauca, quibus sui assignati dies; neque enim pro assignatione Sedes est Pontificia consulenda, adeunda S. Congregatio Rituum, aut ad Ordinarij placitum, sicuti ad approbationem recurrendum: nihil enim tale à Superiori potestate dispositum inuenitur. Quæratur ergo dies non impeditus Festo in Kalendario descripto, & si fieri possit, aut aliàs impediendus non sit, etiam simplici sua prærogatiua seruetur, quamuis in hoc non videatur Sedes Apostolica inconueniens reperire, si nimis videatur Sanctorum, qui de nouo conceduntur, celebratio differenda. Sic S. Canuto Daniæ Regi diem 19. Ianuarij assignat, qui Martyrio regnum cæleste promeruit die 7. Ianuarij SS. Martyrum Marij, Marthæ, Audifacis & Abachum iam pridem proprio. Et S. Raymundo de Peniafort, qui eodem mortuus die, is, qui S. Emerentianæ Virginis & Martyris celebratione pernotus, eiusdem scilicet mensis 23. Vbi mirari iuuat: quomodo cùm de sancto ageretur Hispano, & ab Hispano Oratore, Excellentissimo inquam Dom. D. Petro de Aragon Cardonæ Duce, D. Ildefonsi, eo die ex concessione Apostolica celebrari solito, habita non fuerit ratio, quandoquidem necessariũnecessarium est semper S. Raymundi festum translatione mutari: licet enim S. Ildefonsus non veniat ex obligatione celebrandus, sicut S. Raymundus; cum tamen ritus altioris sit, illi est semper præferendus, iuxta dicta aliàs cum Gauanto Parte 2. Sect. 3. cap. 10. nu. 16. Dixi, & si fieri poßit, aut aliàs impediendus non sit, propter contingentias, quarum exempla non facilè possunt exemplis declarari, & cùm occurrerit, ad prudens spectabit arbitrium id, quod fuerit conueniens consilio adhibito decreuisse.
123
*Iam circa quæstionem propositam vide
tur quidem connexionem dictam non admittendam, quia nullus pro ea titulus occurrit, & ita Ecclesia nusquàm eam ad vsum adsciuit, sed ad summum cùm Sanctos eiusdem nominis eodem die in Martyrologio proponit, quod à Cardinali Baronio in Notis ad illud obseruatum. Et ex vsu tali desumi argumentum potest: nam iuxta dicta Sanctus quilibet ratione Reliquiæ insignis ius habet ad integram sui celebrationem: quod si aliquando contingat simul celebrari cum alio, id accidit, quia pro eo titulus specialis occurrit, & iudicio Ecclesiæ nihil eius gloriæ derogatur: Atqui iudicio Ecclesiæ Sancti penitus inconnexi non sunt in simul celebrandi: ergo quia iudicat celebratione tali eorum iuri non fieri satis, & ita à celebratione huiusmodi penitus abstinendum, ne in ipsam peccari contingat regulam veritatis. Nec videtur ex Reliquiarum pluralitate argui conuenienter posse: Nam in hoc etiam Ecclesiæ stylus obseruandus est, quæ plurimos cùm per annum sanctos celebret, solos eos simultanea festiuitate connectit, in quibus aliquem pro ea titulum deprehendit. Et solebat quidem illa Di
uum Petrum Martyrem, & S. Catharinam Senensem pariter celebrare, huius sola Commemoratione subnexa. Visum tamen temporibus nostris eos disiungere nulla ratione connexos, & diuersis mortuos diebus. Nam D. Petrus die 5. Aprilis glorioso est martyrio laureatus, & D. Catharina eius
dem mensis, non anni 29. in quo simul colebantur. Itaque D. Petro dies 29. conseruatus, & D. Catharinæ sequens attributus. Licet enim ipsi, eo quod tali esset defuncta die tribuendus illi videretur: quia verò S. Petrus in ipsius erat antiqua possessione & cultus prælatione, conueniens visum suo illum loco minimè dimouere, cum & S. Inquisitionis Patronatu iam pridem potiatur. Ex quo habemus quam sit Ecclesiæ sensui conforme Sanctorum singulis suam celebrationem impartiri. Nihilominùs
124
*Dico Primò. Stare conuenienter potest
Assertio 1. affirmatiua.
vt sancti nullam habentes connexionem quorum insignes habentur Reliquiæ, pariter celebrentur. Huic resolutioni fauet ex parte P. Gu
P. Guyetus vt sentiat.
yetus lib. 2. cap. 8. quæst. 2. quatenus asserit in aliquibus Ecclesijs vsum talem vigere, vt Sancti aliqui huiusmodi pariter celebrentur, quod non esse improbandum asserit, fauente vsu iampridem recepto. Aliquos verò de nouo iungere, se non statim approbaturum subdit, nisi probante Sede Apostolica, aut Sacra Rituum Congregatione pro ijs, qui Breuiario Romano adstricti sunt, maximè si descriptis in Kalendario alij proprij addendi sunt: vt si in aliqua Ecclesia S. Timothæo. v. g. adiungatur die 24. Ianuarij S. Babylas aut S. Gregorio Thaumaturgo die 17. Nouembris S. Anianus, vel S. Gregorius Turonensis, ambo æquè Episcopi & Confessores. Hoc enim inusitatum hactenus, & à Rubricis nullibi, ne leui quidem vestigio expressum, cùm tamen esset ratio illa per quàm commoda ad vitandos Translationum anfractus. Sic ille loquitur, & quidem meritò, iuxta casum eo loco figuratum, qui
ad Reliquias non pertinet, nisi quatenus coniunctio refutata censetur, qua Sancto alicui in Kalendario ritu plusquam simplicis contento, ille, cuius est Reliquia iungeretur: hoc siquidem inusitatum hactenus iure optimo dici potest, & à Rubricis nec leui vestigio expressum: immò à Gregorio XIII. apertè reiectum, dum Sanctos rituum altiorum transferri iubet, si ille, cuius est Reliquia eodem die occurrat: ex quo | & sequitur eum, cuius ignoratur dies nulli ex talibus copulandus, cùm fauor dictus diem Natalis inspiciat, vnde ille, cuius est Natalis ignotus, locum est non occupatum ab alijs quæsiturus. Quatenus verò ad plures huiusmodi quæstio
Vt etiam probanda.
extendi potest, præfati Scriptoris Resolutio non procedit, neque id eiusdem fundamenta conuellunt. Inusitatum enim hactenus non ostendit. Et Capite quidem 9. Quæst. 8. Lib. 1. negans Festum omnium simul Reliquiarum sic concludit: etsi enim de Sanctis singulis seorsum, quorum apud ipsos sunt Reliquiæ, festiuum Officium rectè queant præscribere; de omnibus tamen coniunctim, nec Romani vsus ratio vsquam permittit, nec aliunde vllum suppetit Officium, quod inconsulta Sede Apostolica, ab his, qui nihilominùs id auderent, legitimè posset usurpari. Sic ille, negans tantummodò commune omnibus Festum, duorum autem aut trium, non ita; nolens quod de Sanctis singulis dixerat, ad singularitatem omnimodam coarctare: nam licet aliqui simul celebrati sint, cùm tamen eorum fuerit singulare Festum, conuenienter dici potest singulos celebratos; sicut Festum omnium Sanctorum, omnium quidem est, pro quorum singulis Festa per anni circulum constituta; cùm tamen constet plures simul multoties celebrari. Quod autem ad Rubricas spectat, satis nobis esse potest, ne leui quidem vestigio ab ijsdem prohibitum inueniri: sin minùs prohibitionis locus ostendatur.
125
*Et ex hoc instruenda probatio, Quia con
Fundamenta pro Assertione.
iunctio talis nullibi prohibita; neque enim in Rubricis; neque ex stylo Ecclesiæ colligi prohibitio potest, quia nullum afferri exemplum valet in materia, de qua agimus, licet alia concedamus. Deinde licet EcclesięEcclesiæ vsus ita regulariter habeat, vt inconnexi minimè in celebratione nectantur; non tamen id indispensabili dispositione sic actũactum, vt aliquoties aliter non constet esse peractum. Sic D. Petrus Martyr, & S. Catharina Senensis iun
Ex vsu Ecclesiæ probatio.
ctos vidimus n. 123. Item die 8. Nouembris quatuor fratres Martyres Coronatorum nomine celebres, quinque alijs Martyribus associati, inconnexi aliàs. Idem videre est in sanctis Martyribus Gordiano & Epimacho die 10. Maij. Et in Diua Martha, Felice, Simplicio & alijs 29. Iulij, & in SS. Euphemia, Lucia, & Geminiano 16. Septemb. vt de alijs taceam. Vbi negari nequit pro coniunctione tali rationem aliquam congruentięcongruentiæ sic disponentibus affulsisse; ex quo & Nobis inferre licet stante illa posse Sanctos iungi, sine vllo ad superius tribunal recursu. Cùm enim facultas adsit ad designandũdesignandum diem, potest idem duobus, aut tribus, si conueniens appareat, designari. Et congruentia quidem ex eo quòd plures ReliquięReliquiæ sint, & non solùm Feriale impediatur officium, sed & translationes accidant, non sine consusione per menses plures, quos non ineptè P. Guyetus vocauit anfractus, vt vidimus n. præced. Cur autem in his, & non in alijs, sit stabilita simultas, Assertione sequenti constabit, vt de Sanctuario nostro in speciali loquamur, ex quo poterit ad alia conueniens doctrina propagari.
126
*Dico Secundò. Ea quæ circa coniungenda sanctorum Festa, quorum habentur Reliquiæ insignes in Sanctuario P. Pauli disposita sunt, congruenti ratione nituntur. Probatur discurrendo per singula.
Die 11. Februarij SS. Irenæus & Amantius Martyres, videntur socij, & ita currit Assertio 5. Sect. præced.
31. Martij SS. Collistus & Martinus Martyres, quia eorum Reliquiæ non ita apertè insignes, vt dubium aliquod circa eas esse non possit: licet probabiliter tales, vnde iunctim propositæ, vt id, quod videtur singulis deesse, abundè coniunctionis beneficio suppleatur. Vbi & addendum,
cùm dubitatur an Reliquia sit insignis, in eius esse fauore pronuntiandum: quia fortè insignis est, & si cultus honore priuetur, sine illius id iniuria non steterit; in errore autem periculum nullum, sicut esset, quando an sit vera Reliquia dubitatur, & celebratio nihilominùs exhibetur: tunc enim si erretur, fortè non verè cultus tribuetur, quod maximè vitandum, & ratio, & Ecclesiæ cautiones antiquissimæ, ac DoctorũDoctorum communis sensus euincunt. 10. Maij, SS Cyriacus & Theodulus Martyres: quorum sacra corpora. Sunt pueri fratres, & ita procedit Assertio 1. Sect. præced. Fuerunt die 2. & D. Athanasio suus locus conseruatus ob excellentiam nominis: licet in rigore à sua potuerit possessione diuelli, iuxta Gregorij X. concessionem, quæ non ita videtur vrgere; cùm priuilegij habeat rationem. Cum S. Monica aliter factum ob Reliquiæ præstantiam, & expressam pro eo die concessionem. 3. Iunij SS. Victoriæ & Arethusæ Martyrum memoria agitur, vt in communi non Virginum, sed Martyrum, & fortè Virgines; dum tamen ignoratur, securior tenetur via. Si enim virgines reipsa non sunt, mendacia multiplicata in sacris proferentur officijs: quod non ita accidet, si Virgines cùm sint, non virginum Officio celebrentur, nullum enim in eo verbum, quod virginitatis pręrogatiuæprærogatiuæ videatur aduersari. Et iunctæ illęillæ, quia nomen Arethusæ se solo non ita congruum pro celebratione visum, aliàs fabulosum, & propter rationem, de qua §. præcedenti.
8. Eiusdem SS. Sergius & Mauritius alius à Duce legionis Thebæorum, Martyres, ob nuper redditam rationem. Et S. Sergius, alius etiam ab eo, de quo die 7. Octobris. 20. Iulij S. Zeno & Socij, iuxta dicta Assertione 5. Sect. praced. Fuerunt die 9.
22. Septembris SS. Mauritius & Socij, quia Socij, vt nuper.
6. Octobris SS. Martyres Treuerienses, similiter ratione Societatis.
12. Eiusdem SS. Martyres Euagrius & Priscianus, Socij pariter.
21. S. Vrsula & Sociæ, de quibus dictum n. 100. & 121.
23. SS. Nicomedes & Felicianus Martyres, ratione multitudinis Reliquiarum, quæ superuenerant, & translationibus videbantur obstare. Et idem de SS. AgabitoAgapito & Eugenio Martyribus die 24.
16. Nouembris SS. tres Martyres sine nomine, quia ipsa nominum ignoratio in caussa esse potest, ne sæpiùs Anonymi celebrandi veniunt, quod non sine aliqua audientium offensione videtur futurum, pro quo & ratio militat non ita insignium Reliquiarum.
10. Decembris ex die antecedenti, in quo Octaua purissimæ Conceptionis DeiparęDeiparæ, SS. Martyres | Irenæus, Antonius, & Victor, quia Socij, vt ex Martyrologio notum, sicut de præfatis alijs. Nihil ergo ex hac parte obstat, quominùs inoffenso possit decurrere pede circumspecta deuotio.
Loading...